Με τη σημαία μπροστά απ’ το σχολείο του χωριού. Από αριστερά, Κατερίνα Γ. Τσουτσάνη, Γιώργος Ν. Λιάπης, Γιώργος Αν. Παναγόπουλος, Θοδωρής Γ. Τσουτσάνης, Γιάννης Γ. Γαϊτανάρης, Ελένη Γ. Λάλου, Σταυρούλα Ι. Αλεξοπούλου, Σοφία Γ. Γαϊτανάρη, με τη δασκάλα τους Αθηνά Ζαφειροπούλου απ’ το Παλιόκαστρο…

Ο Θοδωρής Γ. Τσουτσάνης, σήμερα Πρόεδρος του Συλλόγου Ατσιχωλιτών, απαγγέλλει ποίημα μπροστά απ’ το Ηρώον του χωριού, όπου και σήμερα καταθέτουμε αμάραντον στέφανον σ’ αυτούς που μονολογούσαν και έπεσαν στο αλβανικό μέτωπο…

Ποιός θα μας φέρει λίγον ύπνο εδώ που βρισκόμαστε;
Θα μπορούσαμε τότες τουλάχιστο να ιδούμε πως έρχεται τάχατε η μάνα μας
βαστάζοντας στη μασχάλη της ένα σεντόνι λουλακιασμένο
με μια ποδιά ζεστασιά και κατιφέδες απ’ το σπίτι μας…

Τριγυρίζουμε πάνω στο χιόνι με τις χλαίνες κοκαλιασμένες…

Η νύχτα μάς βελονιάζει τα κόκαλα μέσα στ’ αμπριά,
εκεί μέσα μεταφέραμε τα φιλικά μας πρόσωπα και τ’ ασπαζόμαστε,
μεταφέραμε το σπίτι και την εκκλησιά του χωριού μας, το κλουβί στο παράθυρο,
τα μάτια των κοριτσιών, το φράχτη του κήπου μας…

Αν τυχόν δεν γυρίσω, ας είστε καλά…

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ, Ένας στρατιώτης μουρμουρίζει στο αλβανικό μέτωπο (αποσπάσματα)

Από τη φετινή κατάθεση στεφάνου στο Ηρώον του χωριού κατά την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, από μόνιμους κατοίκους και Ατσιχωλίτες και Ατσιχωλίτισσες εκδρομείς που βρέθηκαν στον Ατσίχωλο το Σαββατοκύριο…