Ο φίλος Λεωνίδας Ανδριανός από το Ελληνικό μας έστειλε μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Και καθώς σε λίγες μέρες, στις 6 του μηνός, θα περάσουν 28 χρόνια από τον θάνατο της Μελίνας Μερκούρη, αξίζει να θυμηθούμε την ιστορία και τη Μελίνα. Ό,τι και αν ήταν η Μελίνα, Μενδώνη δεν ήταν!
Ο φίλος μας λοιπόν απηύθυνε πριν από τριάντα πέντε χρόνια στην τότε Υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη μια επιστολή. Εκεί, σε μια γωνιά του Μαινάλου, στο Λιμποβίσι, το τότε ερείπιο ανακαινίστηκε, με δαπάνη του αείμνηστου Βλαχοραφτίτη Παναγιώτη Αγγελόπουλου και έγινε το Σπίτι του Κολοκοτρώνη. Όλα όμως άρχισαν κάπως έτσι…
Η Μελίνα απάντησε στον φίλο μας Λεωνίδα Ανδριανό, που για το θέμα αυτό είχε αρθρογραφήσει από το 1986 και στη «Φωνή της Γορτυνίας»…
Μια ιστορία που αποδεικνύει το τί μπορεί να κάνει η πρωτοβουλία ενός πολίτη. Αρκεί η εξουσία του πολιτισμού (και ο πολιτισμός της εξουσίας…) να έχει αφτιά να ακούει. Και όχι να απαγορεύει στα δικά μας ν’ ακούνε Τσαϊκόφσκι!