Λίγα λόγια από καρδιάς για τον αγαπητό φίλο και συνοδοιπόρο Φώτη, που έφυγε πλήρης ημερών στις 26 Ιουλίου 2024, εγκαταλείποντας τα εγκόσμια ως φυσικό επακόλουθο για όλους τους όπου γής θνητούς.
Ο αείμνηστος Φώτης γεννήθηκε και ανδρώθηκε στο χωριό του Ατσίχωλο και στον μύλο του παππού Καννελοβασιλάκου και πατέρα του Κανέλλου στην παρόχθια περιοχή του Λουσίου που τόσες αναμνήσεις και διηγήσεις για αυτήν την περίοδο της ζωής του είχε να δώσει σε κάθε ευκαιρία. Μετά την αποφοίτηση του από το Γυμνάσιο Δημητσάνας, το περίφημο αυτό σχολείο, από το οποίο αναδείχθηκαν πολλές και σημαντικές προσωπικότητες. Στην συνέχεια σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με όλες τις δυσκολίες για τους φοιτητές της τότε εποχής.
Έτσι, με ικανά εφόδια για την επαγγελματική του σταδιοδρομία αναδείχθηκε διευθυντικό στέλεχος στον τομέα των πωλήσεων της, δημιουργώντας παράλληλα μια πολύ καλή και ευηπόληπτη οικογένεια εκτιμώμενος από τον στενό και ευρύτερο περίγυρο του.
Συγχρόνως όμως με όλα αυτά και τις απαιτήσεις τις καθημερινότητας, η σκέψη και ο λογισμός του δεν έφυγε ποτέ από την ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Ατσίχωλο, που τον υποδέχεται πλέον στην αγκάλη του οδηγώντας τον στην αιωνιότητα, όπου όλοι οι θνητοί αναπαύονται. Προσωπικά έχοντας κοινή αντίληψη και το ίδιο ένθερμο ενδιαφέρον για την ιδιαίτερη πατρίδα μας, συνδέθηκα μαζί του με στενή φιλία, συνεργασία και αμοιβαίο σεβασμό.
Ο αείμνηστος Φώτης από νεαρής ηλικίας ακόμη συμμετείχε πάντοτε, με ορθή κρίση, σε όλα τα δρώμενα που αφορούσαν τον Ατσίχωλο είτε αυτά εκπορεύονταν από την Κοινότητα Ατσιχώλου είτε από την Αδελφότητα, νυν Σύλλογο των Ατσιχωλιτών.
Είχα την τιμή να συνεργαστώ στενά μαζί του για πολλά χρόνια επί Προεδρίας μου στον Σύλλογο και είμαι σε θέση να επιβεβαιώσω και επικυρώσω τη σημαντική του προσφορά σε όλα τα σπουδαία επιτεύγματα που κατά καιρούς πραγματοποίησε ο Σύλλογος μας και που είναι ευρέως γνωστά.
Ως Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου πέραν των γενικών καθηκόντων του, έδωσε έμφαση στις δημόσιες σχέσεις του, καταρτίζοντας πλήρη κατάλογο των συμπατριωτών Ατσιχωλιτών και των καταγομένων από αυτόν. Έφερε έτσι στους κόλπους του Συλλόγου πολλά ανενεργά και ξεχασμένα μέλη με όλα τα ευεργετικά για το Σύλλογο αποτελέσματα που αυτό συνεπάγεται. Το εγχείρημα αυτό ήταν μια πολυχρόνια και κοπιώδης εργασία που με αφοσίωση και μεράκι έφερε σε πέρας με πλήρη την επιτυχία.
Κατόπιν όλων αυτών, αισθάνθηκα και αισθάνομαι την ανάγκη να χαράξω συνοπτικά αυτές τις σχέσεις με την ελπίδα να συνοδεύουν εσαεί την μνήμη του. Με σεβασμό και αγάπη στη μνήμη σου. φίλτατε Φώτη. σε αποχαιρετώ και σε ευχαριστώ για την τιμή της φιλίας σου στο πρόσωπο μου που μου επεφύλαξες.
Ας είναι ελαφρύ και σε εσένα το χώμα της ατσιχωλίτικης γης που σε σκεπάζει και ας γνωρίζεις ότι η αγαθή μνήμη του καλού ανθρώπου ποτέ δεν λησμονιέται. Θερμά τα συλλυπητήρια στην οικογένεια σου.
