Με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης του γενεαλογικού ιστότοπου των Ατσιχωλιτών, μία μοναδική καταγραφή προσώπων και οικογενειών από τις αρχές του 19ου αιώνα έως σήμερα, εργασία πολύπλοκος, δαιδαλώδης και επίπονη, λίαν όμως χρήσιμη και επαινετή, επιχειρηθείσα αρχικώς από τον Γιάννη Γιαννακόπουλο και συνεχιζόμενη επιτυχώς από τον Μιχάλη Μεργούπη, θεωρούμε σκόπιμο να συμπληρωθεί με αυτή τη μελέτη μας, αναφερόμενη σε οικογενειακά ονόματα ανδρών και γυναικών Ατσιχωλιτών, που έζησαν στον Ατσίχωλο από τις αρχές του 17ου αιώνα έως και τους πρώτους επαναστατικούς χρόνους του 1821.  Από τη μελέτη των πηγών και από διάφορα έγγραφα που μελετήσαμε, προκύπτει ότι πολλά από τα επώνυμα και τα τοπωνύμια επιζούν μέχρι των ημερών μας, αποδεικνύοντας την αδιάκοπτη ροή της ζωής στον Ατσίχωλο διαχρονικώς.

Σε ό,τι αφορά τα συναντώμενα στον Ατσίχωλο επώνυμα, από τις κατωτέρω αναφερόμενες πηγές, προκύπτει ότι από το 1650, περίπου (17ος αιώνας), υπήρχαν στον Ατσίχωλο οικογένειες με επώνυμα που έχουν εκλείψει. Στις εν λόγω πηγές αναφέρονται οι Ατσιχωλίτες (επί λέξει) Αναστάσης Βλοκόμης, Ανδρούτος Νικήτας, Σταματέλος Ψώμορης, Ρήγας Κλαδάς, Παναγιώτης Πλατύτερος, Παπαναστάσης, Παπαπολυχρόνης, Μιχάλης Μοσχόπουλος, Πολυχρόνης Πουλημένος, Μιχάλης Κλαδάς, Σπυλιώτης Βελισσάρης. Κατάλοιπα του επωνύμου Βλοκόμη είναι προφανώς το τοπωνύμιο Στου Φλοκόμη και από τον Κοροβή το Κοροβέσι.

Από τα υπάρχοντα σήμερα, στις ίδιες πηγές αναφέρονται (από το 1666 και εντεύθεν) τα επώνυμα Γαϊτανάρης, Κόκκορης, Μπερδ(ζ)ελέτος, Λάλος, Δρακόπουλος, Σκουρλάς… Σημειώνεται ότι από τα αναφερόμενα στον παρόντα γενεαολογικό ιστότοπο, έχουν εκλείψει όχι μόνο οικογενειακά επώνυμα, όπως Ζέρβας, Καλογερόπουλος, Θανής, αλλά και ιδιαίτεροι οικογενειακοί κλάδοι, π.χ. Δρακοπουλαίων. Όλοι αυτοί ωστόσο, με τις πολλές θυγατέρες απογόνους, έδωσαν κυριολεκτικά ζωή στα επιλοιπόμενα ατσιχωλίτικα οικογενειακά δένδρα και επώνυμα.

Πηγή: Σοφoκλής Δημητρακόπουλος, Περιοδικό «Αγιος Γρηγόριος ο Ε΄», τεύχος 4, Αθήνα 2011.

ΤΑΣΟΣ ΣΚΟΥΡΛΑΣ, Πρόεδρος του Συλλόγου

Ανάλυση πηγών

1. Μελέτη των Τούρκων καθηγητών του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινουπόλεως Αμάντ Ιλλέντ Μπεϊσάλ, Λεβέντ και Αϊσέ Καραπιγιάρ, οι οποίοι ασχολήθηκαν με την χρονολόγηση, την αναφορά στις αρχές που τα συνέταξαν, την μετάφρασή τους από τα Τουρκικά και το περιεχόμενο, είκοσι (20) συνολικά εγγράφων της Τουρκοκρατίας που υπάρχουν στην Βιβλιοθήκη της Δημητσάνας. Τα έγγραφα αυτά αφορούν κυρίως την παραχώρηση, όχι την ιδιοκτησία, γαιών προς καλλιέργεια σε διαφόρους, εντός του ευρύτερου τιμαρίου της Καρυταίνης, είναι δε νομικά έγγραφα επικυρωμένα από το Δημόσιο και αποσκοπούν στην προσωρινή κτήση ιδιοκτησίας, μέσω πωλήσεων, δεδομένου ότι η πλήρης και εντελής ιδιοκτησία ανήκε αποκλειστικά στο Δημόσιο (Οθωμανικό Κράτος). Μεταξύ των είκοσι (20) αυτών εγγράφων, υπάρχουν έξι (6), που αφορούν στον Ατσίχωλο.

2. Οι κώδικες των Ιερών Μονών Φιλοσόφου και Προδρόμου, όπως αυτοί δημοσιεύονται, για μεν τη Μονή Φιλοσόφου στο ομώνυμο βιβλίο του Τάσου Γριτσόπουλου, για δε τη Μονή Προδρόμου στα «Γορτυνιακά», τόμος Β΄. Πλήθος είναι οι αναφορές στον Ατσίχωλο, στους κώδικες αυτούς, μέσω σχετικών εγγράφων ή απλών εγγραφών και αφορούν σε αγοραπωλησίες, διαθήκες, αφιερώσεις, δάνεια και λοιπές δικαιοπρακτικές πράξεις, που έχουν ιδιαίτερο νομικό, κυρίως όμως, ιστορικό ενδιαφέρον και αφορούν στη χρονική περίοδο από τις αρχές του 17ου έως και τις αρχές του 19ου αιώνα (1600 - 1821 περίπου). Από τα στοιχεία που αντλούνται από τα έγγραφα αυτά, μπορούμε επί του ασφαλούς να παρακολουθήσουμε τον τρόπο ζωής των πολύ μακρινών προγόνων μας, συνδέοντας το απώτερο παρελθόν με το σήμερα. Παραθέτουμε τις σχετικές αναφορές:

Κώδικας Ι. Μονής Φιλοσόφου

1. Έγγραφα - 17ος Αιώνας

Έτος 1647: Αναφέρεται η Σπηλιώταινα Χαλασοχώραινα, πωλήτρια χωραφιού στην τοποθεσία Μέγα Λάκωμα. Υπογράφουν μάρτυρες οι Ατσιχωλίτες Θεόδωρος Τραυλός, Α. Στρίγκλος, Μεχμέτης Καπούτζος (προέρχεται από μικτή οικογένεια μουσουλμάνων και χριστιανών).
Έτος 1648: Αναφέρονται οι αδελφοί Γιάννος Θεοδωράκης και Κανέλλος Λαζαρόπουλοι. Πωλούν αγρό στη θέση Παπαρουνίτσα στη Μονή Φιλοσόφου. Κατάλοιπο του επωνύμου Λαζαρόπουλος στην Παπαρουνίτσα το τοπωνύμιο Στου Λάζαρη.
Έτος 1664: Αναφέρεται ο Αλεβίζος Ψώμορης και οι Γέροντες (Δημογέροντες) Ατσιχωλίτες και πώληση αγρού στη θέση Κουρτελιάνικο. Η οικογένεια Ψώμορη αναφέρεται πολλάκις στην υπό εξέταση περίοδο, κατάλοιπό της είναι το τοπωνύμιο Στου Ψώμορη.
Έτος 1666: Αναφέρεται πώληση αγρού προς την Μονή στη θέση Καμίνι από τον Θοδωράκη Γαϊτανάρη.
Έτος 1675: Αφορά πώληση αγρού στη θέση Λιβάδι Ατσιχώλου προς την Μονή από τον Τούρκο Μεχμέτ Πασιά Καπούτζο, μουσουλμανικό μέλος της μικτής οικογένειας Καπούτζου.
Έτος 1680: Αναφέρεται σε πωλητήριο ο Νικολός Σίμος (Ατσιχωλίτης) και το τοπωνύμιο Κοκορεβυθιά.
Έτος 1693: Σε πωλητήριο προς την Μονή αναφέρεται η Ανέστω Θεοδωρακοπούλου του Ιωάννου, σύζυγος Γ. Κόκκορη και η τοποθεσία Λιβάδι Λάκκα.
Έτος 1695: Σ έγγραφο αναφέρονται οι Ατσιχωλίτες Θανάσης Καπούτζος, χριστιανικό μέλος της οικογένειας Καπούτζου (αποδεικνύεται ότι τα μουσουλμανικά μέλη ήσαν μάλλον εξωμότες) και οι αδελφοί Γιωργάκης και Διαμαντής Θεοδωρακόπουλοι.

2. Σημειώματα - Έτος 1666

Ο Ατσιχωλίτης Θεόδωρος Τραυλός, σε αγοραπωλησία, και τα τοπωνύμια Καριά και Βάλτσες. Ο Νικήτας Θεοδωρακόπουλος και οι τοποθεσίες Λιβάδι και Λωβαπιδιά. Ο Ατσιχωλίτης Χασάνης Ρετζιπόπουλος Καπούτζος και οι τοποθεσίες Λιβάδι και Αγραπιδιά. Ο Γιώργος Καρατζάς και η τοποθεσία Βρομονέρι. Οι Δημήτρης και Γιάννης Κατζομιγάς και οι τοποθεσίες Παναγία, Φτέρη, Κόσαινα. Τα τοπωνύμια Λιβάδι, Χαλάσματα (πιθανόν πρόκειται για τον Παλαιό Αντζίχωλο), Άγιος Τρύφωνας. Τα τοπωνύμια Βρομονέρι, Αγιαννίτες, Φτέρη. Τα τοπωνύμια Λιάνικο, Κλεπεσούρι. Ο Γιάννος Κατζομιγάς, Κανέλλος Σοφής, Ρήγας Λαζαρόπουλος και η τοποθεσία Απανουγιόφυρο. Κατάλοιπο του επωνύμου Κατζομιγά το τοπωνύμιο Στου Κατσόμυγα, στην Παπαρουνίτσα.

3. Αφιερώσεις κτημάτων στη Μονή

Έτος 1644: Ο Ατσιχωλίτης Δημ. Λαζαρόπουλος αφιερώνει αγρό στην Παπαρουνίτσα. Υπογράφουν μάρτυρες οι Ατσιχωλίτες Γιάννης Θεοδωρακόπουλος και οι αδελφοί Αντώνης και Ρήγας Παπαδόπουλος.
Έτος 1667: Αφιέρωση αμπέλου από τον Νικήτα του Γιάννου Κατζομιγά. Αναφέρεται η τοποθεσία της αμπέλου Στο Ληνό, αναφέρεται επίσης ως συνορεύων ο Τούρκος Αμουράρης και μάρτυρες οι Δημήτρης Λαζαρόπουλος και Δημήτρης Πυλιώτης (Καρυτινός).
Έτος 1694: Αναφέρεται δωρητής κτημάτων ο Γιαννούκος του Σταματέλου και τα τοπωνύμια Αγιαννίτες και Παρπουτσά (Μπάρμπθτσα;).
Έτος 1676: Αναφέρεται ο Ιωάννης Ψώμορης (Γιάννος, Ατσιχωλίτης), τα τοπωνύμια Κουρτελιάνικα και Κοκκορεβυθιά.
Έτος 1696: Αφιέρωση υπό όρους υπαρχόντων Θανάση Καπούτζου. Τίθεται όρος η δωρεά να ισχύσει μόνον εφ’ όσον ο δωρητής παραμείνει άτεκνος.
Έτος 1698: Αναφέρεται αφιερωτής αγρού ο Γιάννης Σίμος, η τοποθεσία Κοκορεβυθιά και μάρτυρες οι Δημήτρης Κατελούζος και Γιάννης Κόκκορης.

4. Αφιερώσεις κτημάτων στη Μονή με απλή αναφορά

Οι αναφορές παρατίθενται αχρονίστως, σίγουρα όμως αφορούν στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα:
Αφιέρωση: Αγρού παπά Κανέλλου Κουτουρόπουλου (Βλαχορραφτίτου) στη θέση Βιγλοκόμου Λάκκα.
Αφιέρωση: Αγρού του παπά Γιάννη Κουντούρη (Βλαχορραφτίτου) στη θέση Μπαρμπουτσά και Κουτσου Λάκκα. Αφιέρωση χωραφιών, αμπέλου με ληνό και οικίας από τον Γιάννη Σίμο. Αναφέρονται τα τοπωνύμια Στρεντζέλι και Πλατανόριμα. Αφιέρωση των Ατσιχωλιτών Νικολού Λαζαρόπουλου, Κανέλλου και Δημήτρη Κατζομιγά, Ρήγα Λαζαρόπουλο, μερίδιό τους από Κεραμιδοκάμινο.
Αφιέρωση: Μύλου και νεροτριβής στο πάνω γεφύρι από συνιδιοκτήτες (αφορά τον Μύλο του Κόκκορη). Η εφιέρωση προς την Μονή έγινε από τις αδελφές Κάντω, Μαρίνα, Γιωργούλα και Παναγιώτα Θεοδωρακοπούλου από Ατσίχωλο και τον Γιωργάκη Ρεγγιπέρο. Οι αδελφές Θεοδωρακοπούλου, παντρεμένες εκτός Ατσιχώλου,μάλλον είχαν κληρονομήσει τον μύλο από τον πατέρα τους, ο οποίος αρχικώς τον είχε αγοράσει ή κληρονομήσει από τον ιδρυτή του, Ατσιχωλίτη Ι, εξ ού και το όνομα του μύλου. Για την αφιέρωση αυτή υπάρχουν και άλλα αχρονολόγητα, όμως, έγγραφα. Πιθανόν ο μύλος να υπάρχει από τις αρχές του 16ου αιώνα, πάντως πολύ ενωρίτερα του 1650. Σε συμβιβαστικό έγγραφο παρανόμως τρυγιθέντος αμπέλου της Μονής υπογράφει μάρτυρας μεταξύ άλλων, ο εξ Ατσιχώλου Γιωργάκης Μπερδελέτος (17ο αιώνα).

5. Έγγραφα - 18oς αιώνας

Έτος 1720: Αγορά αγρού ευρισκομένου στα όρια Ατσιχώλου από την Παναγιώτα Θεοδωρακοπούλου. Αγορά αγρού από τη Μονή, από τον Νικολό Λαζαρόπουλο στη θέση Στρετζέλι.
Έτος 1721, Μάιος: Ο Επίσκοπος (πρώην) Καρυουπόλεως Σωφρόνιος Καζομιγάς, εξ Ατσιχώλου, μονάζων στην Μονή, αφιερώνει διά διαθήκης σ’ αυτήν τα υπάρχοντά του.
Έτος 1714: Αφιερώνει ο Γιάννης Σίμος από Ατσίχωλο στη Μονή όλα τα υποστατικά του (αμπέλια, χωράφια, σπίτια, δέντρα). Αναφέρονται τα τοπωνύμια Πλατανόρεμα, Μέλεο, Φτερόλακκα, Στρετζέλι.
Έτος 1718: Αναφέρεται ο Κωνσταντής Λάλος από Ατσίχωλο, ως δωρητής 40 γροσίων.

6. Δικαιοπραξίες

Έτος 1630: Χοτζέτι (συμβόλαιο) αγοράς μύλου, από Γιώργο Ψώμορη και αδελφούς Θεοδωρακοπουλαίους (Ατσιχωλίτες). Εν συνεχεία, ο μύλος περιήλθε στην κυριότητα της Μονής διά δωρεών. Έτος 1698: Διαθήκη Ατσιχωλίτη Καπούτζου, διά της οποίας κληροδοτούνται υπό όρους τα υπάρχοντά του στη Μονή. Έτος 1703: Σε συμβιβασμό εριζόντων μοναχών μετ’ ιδιωτών, συνέπεια κληρονομικής διαφοράς, υπογράφουν μάρτυρες οι Δημήτρης, Ατσιχωλίτης, και Γιάννης και Κυριαζής Παπαδόπουλος. Έτος 1716: Σε συμφωνία δανείου επ’ ενεχύρω, μεταξύ άλλων μαρτύρων υπογράφει και ο Ατσιχωλίτης Κωνσταντής Γαϊτανάρης.

7. Ύστεροι χρόνοι της Μονής (19ος αιώνας) - Διάλυση

Έτος 1822: Σε απογραφή υπαρχόντων της Μονής αναφέρονται ως σέμπροι αυτής, οι Ατσιχωλίτες Παν. Λάλος και οι αδελφοί Δρακοπουλαίοι.
Έτος 1822: Αφιερώνει στη Μονή η Γιαννούλα του Σκουρλά ένα άλογο, εις μνήμην των γονέων της Αθανασίου και Γεωργούλας.
Έτος 1826: Από πραγματογνωμοσύνη που διετάχθη από το Υπουργείο Εσωτερικών, 7.3.1826, προκειμένου να διευθετηθεί διαφορά μεταξύ των Μονών Φιλοσόφου και Προδρόμου, σχετική με την διέλευση αύλακος μύλου, του επονομαζόμενου του Κόκκορη, ιδιοκτησίας της Μονής Φιλοσόφου, μεταξύ των εμπειρογνωμόνων που εκλήθησαν από τα πλησίον χωριά Ζάτουνα, Μάρκου, Βλαχόρραφτη και Ατσίχωλο, την έκθεση που εκπονήθηκε από πλευράς Ατσιχώλου υπογράφουν οι, Παπα Θεόδωρος Γαϊτανάρης, Παν. Λάλος, Γιάννης Γαϊτανάρης, Γιώργης Σκουρλάς και Θοδωρής Λάλος.

Μελέτη Τούρκων καθηγητών

Έγγραφο υπ άριθ. 2/2-5-1631: Αναφέρεται ο μη μουσουλμάνος κάτοικος Ατσιχώλου Αναστάσιος Λαμπότας, ο οποίος μεταβιβάζει αγρό κείμενον στη θέση Κοπρού (γέφυρα) στη Μονή Προδρόμου.
Έγγραφο υπ’ αριθ. 3/18-7-1632: Αναφέρεται ο μη μουσουλμάνος Ατσιχωλίτης Γιώργος Καράγας. Πωλητής αγρού στην τοποθεσία Σερκαλούς - Κόμπι. Αγοραστής ο παπάς Αντίμοβας της Μονής Προδρόμου. Αναφέρονται οι Ατσιχωλίτες Καστέλο Λαρβαρόπουλος, Αναστάσης Κιχόβο, Στιλόλης Μάνταρης, οι ιδιοκτησίες των οποίων συνόρευαν με τον πωληθέντα αγρό.
Έγγραφα υπ’ αριθ. 6/5-3-1677: Αναφέρεται αγρός στο χωριό Ατσίχωλο, που είναι χέρσος και δεν ανήκει σε κανέναν, παραχωρείται δε προς εκμετάλλευση σε μοναχούς της Μονής Προδρόμου. Αναφέρεται ότι ο εν λόγω αγρός συνορεύει με μεγάλη πέτρα του αγρού του Κοροβή από Ατσίχωλο και το ποτάμι. Από τον Κοροβή αυτόν το σημερινό τοπωνύμιο Κοροβέσι.
Έγγραφο υπ’ αριθ. 10/26-7-1729: Αναφέρεται ο Ατσιχωλίτης μη μουσουλμάνος Γιώργος Καραντζάς, ως πωλητής αγρού προς τον παπά Ζάγο της Μονής Προδρόμου. Αναφέρονται ακόμη οι Ατσιχωλίτες Παλομίνο Κανεβέλα, Λαζόπουλος Ασάναλος ως συνορεύοντες με τον πωληθέντα αγρό. Επικυρώνει ο Ελ-Χατζ Ιμπραχήμ Αγάς.
Έγγραφο υπ’ αριθ. 13/15-9-1761: Αναφέρεται ο μη μουσουλμάνος Ατσιχωλίτης Γιάννης Γιαννόπουλος. Θέμα του εγγράφου η δικαστική διαφορά του ως άνω Γιαννόπουλου με τη Μονή Προδρόμου, σχετική με την κατοχή αγρού στον Ατσίχωλο. Αναφέρονται τα σύνορα του αγρού ως εξής: από την μία μεριά ξεροπόταμο, από την άλλη αγρός της Μονής Φιλοσόφου και από την άλλη αγρός της Μονής Προδρόμου, τέλος από την τέταρτη πλευρά Παλαιά Στράτα. Από άλλες πηγές γνωρίζουμε ότι η Παλαιά Στράτα, οδηγούσε στον Παλαιό (Βυζαντινό) Αντζίχωλο.
Έγγραφο υπ’ αριθ. 19/25-7-1803: Αναφέρεται ο Ατσιχωλίτης Θανάσης Σκουρλάς ως πωλητής αγρού στη Μονή Προδρόμου. Αναφέρονται η τοποθεσία Βαρδουβά και συνορεύοντες του αγρού οι Λαλαίοι. Επικυρώνει ο Σπαχής Μεχμέ Ογλού Ιμπραχήμ.

Κώδικας Ι. Μονής Προδρόμου

Από τον κώδικα της Μονής Προδρόμου, σταχυολογούνται ενδιαφέροντα οικογενειακά και βαπτιστικά ονόματα, ενδιαφέροντα τοπωνύμια, κτηματικές περιοχές κτλ. που αφορούν στον Ατσίχωλο. Μεταξύ των μαρτύρων που υπογράφουν στα διάφορα έγγραφα περιλαμβάνονται και Τούρκοι. Κατάλοιπα των τουρκικών αυτών ονομάτων είναι τοπωνύμια που υπάρχουν και σήμερα. Επιπροσθέτως, αντλούμε στοιχεία και πληροφορίες σχετικές με κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που επικρατούσαν την εποχή αυτή. Απ’ αυτά τα έγγραφα, αντλούμε τα εξής:
4 Νοεμβρίου 1619: Πωλητήριο αμπέλου στη θέση Λιβάδι Ατσιχώλου. Πωλητής Θοδωράκης Ψώμορης του Σπυλιώτη, αγοραστής η Μονή Προδρόμου με τιμή πωλήσεως 9.000 άσπρα. Αναφέρονται ο πρώην ιδιοκτήτης Ηλίας Μαραθόκλωνος, οι τοποθεσίες Χαλάσματα, Παλαιά Στράτα και μάρτυρες οι Ατσιχωλίτες Παπαναστάσης, Παπαπολυχρόνης, Μιχάλης Μοσχόπουλος, Πολυχρόνης Πουλημένος, Μιχάλης Κλαδάς, Σπυλιώτης Βελισσάρης και διάφοροι άλλοι με τα μικρά τους ονόματα.
Αχρονολόγητο: Πωλητήριο κτημάτων και μύλου σε θέση Πασκεβός. Πωληταί οι αδελφοί Βλοκομαίοι, παπάς Παναγιώτης, παπάς Ανανίας και Γιώργης με την μητέρα των. Τιμή πωλήσεως 22.000 άσπρα και τρεις παρρησίες (μνημόνευση ονομάτων υπό του ιερέως κατά την μεγάλη είσοδο). Υπογράφουν μάρτυρες οι Ατσιχωλίτες Αναστάσης Βλοκόμης, Ανδρούτος Νικήτας, Σταματέλος Ψώμορης, Ρήγας Κλαδάς, Παναγιώτης Πλατύτερος. Κατάλοιπο του επωνύμου Βλοκόμη το τοπωνύμιο Στου Φλοκόμη.
Έτος 1623: Πωλητήριο αγρού στη θέση Πασκεβός. Δεν αναφέρεται πωλητής, αγοραστής είναι η Μονή Προδρόμου, τιμή 1.300 άσπρα. Μάρτυρες Παπαναστάσης, Παπαπολυχρόνης, Νικήτας Πολίτης, Μιχάλης Κλαδάς, κάτοικοι Ατσιχώλου. Βάσει του εγγράφου αυτού πιθανόν να μπορεί να χρονολογηθεί το προηγούμενο έγγραφο.
Έτος 1626: Πωλητήριο αμπέλου στου Βαρδουβά, πωλητές οι υιοί του Παπαπολυχρόνη Κουλιδά. Αγοραστής ο παπάς κυρ-Άνθιμος του Προδρόμου, τιμή 21.000 άσπρα. Μάρτυρες υπογράφουν οι Συνοδινός Λέκας, Παπαμιχάλης Κλαδάς, Ρήγας Ψώμορης Μουσταφάς.
Έτος 1630: Πωλητήριο αμπέλου εις θέση Βαρδουβά, πωλητές οι Ατσιχωλίτες αδελφοί Σταμάτης και Παναγιώτης Κλαδάς, Δήμος Κλαδάς και Μανώλης Πλασαράς (συνιδιοκτήτες). Αγοραστής Μονή Προδρόμου. Τιμή πωλήσεως 1.500 άσπρα.
Έτος 1631: Πωλητές οι Γέροντες (Δημογέροντες) Ατσιχωλίτες αμφοτέρων των μαχαλάδων, προς εξόφληση του χαρατσίου. Πρόκειται για πώληση νεοφυτευμένης αμπέλου στη θέση Βαρδουβά, προς την Μονή Προδρόμου, αντί 450 άσπρων. Πρόκειται για πολύ σπουδαίο έγγραφο της ιστοριογραφίας του Ατσιχώλου, χάριν του οποίου πιστοποιούται η ύπαρξη του Παλαιού (Βυζαντινού) Ατσιχώλου. Το έγγραφο αυτό επακριβώς έχει ως εξής: «1631 μηνί Γενάριος 17. Από την σήμερον ομολογούμεν εμείς οι Γέροντες Αντζιχωλίτες, οι δύο μαχαλάδες, πως εδώκαμε το φύτεμα του Παναγιώτη του Παπαδόπουλου, όπερ είχε στου Βαρδουβά και το εδώκαμε εις το χαράτζι, δι’ άσπρα τετρακόσια πενήντα και το εδώκαμε χωρίς καμίας λογής λόγου εις τον Αγιάννη στον Μπρόδρομο και εις αυτό εγγράφομεν την μπαρούσα μας, όποτε το πειράξει κανείς να μαρτυρούμε την αλήθεια με φόβο Θεού και ημείς τεφεκιλήδες (εγγυητές) οι δύο μαχαλάδες. Γιάννης Χαλασοχόρης, Παναγιώτης Πλατύτερος, Νικήτας Λάμπρος, Ρήγας Κλαδάς, Συνοδινός Σίμος, Γιάννης παπάς, Παναγιώτης του Θεοφίλου, Κανέλλος Σπηλιώτης».
Έτος 1640: Πωλητήριο αγρού εις Ζελίβες, πωλητής ο Γιάννος του Θεοφίλου (Κατζομιγάς), αγοραστής η Μονή Προδρόμου, τιμή πωλήσεως 1.140 άσπρα. Μάρτυρες Ησούφ Γιακαρίας, Θανάσης Ψώμορης, Σίμος Ψώμορης, Ηλίας Μαραθόκλωνος, Παναγιώτης Κλαδάς. Αχρονολόγητο, πιθανόν μέσα 17ου αιώνα: Πωλητήριο αμπέλου στου Βαρδουβά, μάρτυρες Παναγιώτης Γαταναρόπουλος, Παναγιώτης Πλατύτερος, Αργ. Στρίγκλος.
Έτος 1670: Πωλητήριο αμπελότοπου εις Βαρδουβά, πωλητής Κανέλλος Θ. Σκιαδάς από Εγκλένοβα, αγοραστής Θανάσης Λάλος από Ατσίχωλο, τιμή πωλήσεως γρόσια 8.
Έτος 1683: Πωλητήριο αγρού, πωλητής Νικολός Λαζαρόπουλος, αγοραστής Μονή Προδρόμου, τιμή πωλήσεως 7,6 γρόσια. Υπογράφουν μάρτυρες Θοδωράκης Γαϊτανάρης, Ηλίας Κουντούρης, Παπα Θανάσης Κουντούρης (Βλοχόρραφτιτες).
Αχρονολόγητο, πιθανόν τέλη 17ου αιώνα: Πωλητής Θοδωράκης Γαϊτανάρης, τοποθεσία αγρού Στις Σκαρουχιές, στον Ατσίχωλο, αγοραστής ο Βελισσάρης, τιμή πωλήσεως 9 γρόσια. Η πώληση έγινε για εξόφληση χρέους του Γαϊτανάρη προς την Μονή, στη συνέχεια ο Βελισσάρης αφιερώνει το χωράφι στη Μονή. Η διαδικασία περιέχει τρεις διαδοχικές πράξεις: πώληση, εξόφληση χρέους, αφιέρωση.
Αχρονολόγητο: Πωλητήριο αμπέλου εις θέση Λιβάδι Ατσιχώλου. Πωλητής Αναγνώστης Αργυρόπουλος (Βλαχορραφτίτης), αγοραστής η Μονή Προδρόμου. Το αμπέλι ορίζετα: την από πάνου μεριά Θανάσης Λαλόπουλος, την άλλη Ηλίας Λαλόπουλος, Ατσιχωλίτης. Μεταξύ των μαρτύρων υπογράφουν ο Ηγούμενος του Καλαμίου Γεννάδιος Ιερομόναχος, Δημήτρης Γαϊτανάρης, Κωνσταντής Λάλος.
Έτος 1793, 15 Μαρτίου: Πρόκειται περί πωλητηρίου χερσότοπου στη θέση Μάντρα Ατσιχώλου.
Έτος 1645: Αφιερωτήριο αγρών υπό Αλεβίζου Χατζή Ψώμορη προς την Μονή Προδρόμου και την αναγραφή ονομάτων προς μνημόνευση. Αχρονολόγητο: Αφιερωτήριο αγρού εις Μανιταρόκαμπο υπό Αναγνώστη Χριστοδούλου και του αδελφού του Αμίρ Αγά.
Έτος 1634: Αφορά σύναψη δανείου υπό Παν. και Θανάση Πολιτόπουλου (Βλαχορραφτιτών). Ετέθηκαν ενέχυρο χωράφια στη θέση Βρομόβρυση, δανειστές η Μονή Προδρόμου, ποσού δανείου 45 άσπρα. Υπογράφουν μάρτυρες οι Ατσιχωλίτες Πολυχρόνης Πουλημένος, Σινοδινός Λέκκας, Σίμος Ψώμορης.
Αχρονολόγητο: Δανειστικό επ’ ενεχύρω αγρού, αντί 500 γροσίων. Δανειστής η Μονή Προδρόμου, δανειζόμενος ο Γιάννος του Θεοφίλου Κατζομιγάς από Ατσίχωλο. Μάρτυρες οι Αλεβίζος Ψώμορης, Σταματέλλος Ψώμορης, Ηλίας Καπούτζος, Γιάννος Καπούτζος, Θεοδ. Χαλασοχώρης, Θανάσης Κορθηνός, Ηλίας Καψοκαλύβης, Θεοδ. Τραυλός, άπαντες Ατσιχωλίτες.
Αχρονολόγητο: Συμβιβαστικό έγγραφο μεταξύ Θαν. Σκουρλά (Ατσιχωλίτης) και Πατέρων της Μονής Προδρόμου, επί διεκδικούμενου από τον πρώτο, αγρού της Μονής, ήδη αποζημιωθέντα για τα υπ’ αυτήν γενόμενα έξοδα καλλιέργειας.