Πού να βρίσκεται άραγε σήμερα; Στη χθεσινή παρουσίαση του βιβλίου του Αργύρη Πετρονώτη Η μνήμη του νερού ‐ Οι ροοκρήνες της Αρκαδίας, βλ. ανάρτησή μας, τρία ‐ τέσσερα πράγματα που είδαμε και ακούσαμε ίσως πρέπει να τα επισημάνουμε, χωρίς καθόλου να υποτιμάμε τα όσα σημαντικά ειπώθηκαν για το ίδιο το βιβλίο.
Ο καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου Παναγιώτης Τουρνικιώτης, με αφορμή το βιβλίο, αναφέρθηκε και στα νεοκλασσικά κτίρια και κτίσματα της Τρίπολης. Όπως γνωρίζουμε οι Τριπολιτσιώτες
"διά ζώσης», σήμερα έχουν απομείνει ελάχιστα. Στη θέση τους «σηκώθηκαν» σύγχρονες κατασκευές που «βιάζουν» το περιβάλλον της πόλης, αλλά και «αφαίρεσαν» (έχει σημασία η λέξη...) από το μικροπεριβάλλον της τοποθεσίας στην οποία βρίσκονταν.
Ο ιστορικός και καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Βασίλης Καρδάσης ευχήθηκε «η χαριεστάτη κυρία Αγγελοπούλου», που «ανέλαβε» τη 200ή επέτειο του '21, να δώσει λιγότερο χώρο (και χρήμα...) στους εορτασμούς και περισσότερο στην ιστορική ουσία της Επανάστασης, που μιά από τις κοιτίδες της, αν όχι η σημαντικότερη, ήταν η Τριπολιτσά, τουρκόπολη μεν τότε και μετέπειτα, αλλά σίγουρα με περιβάλλον πιο ανθρώπινο απ' αυτό που βιώνουμε σήμερα.
Ένας «γνώστης» ακροατής «ερεθίστηκε» από τα λεχθέντα των καθηγητών και θυμήθηκε τη ...βρύση του Μπενάκη. Δημόσιο κρηναίο κτίσμα, κατά το βιβλίο του Αργύρη Πετρονώτη, που κοσμούσε την Πλατεία Αγίου Δημητρίου (στη φωτογραφία και στο βιβλίο σελ. 52 ‐ 53). Πού να βρίσκεται άραγε σήμερα, επαναλαμβάνουμε, αν δεν κατεδαφίστηκε εντελώς σε πέτρες και αγκωνάρια;
Όλ' αυτά δεν θα είχαν ίσως σημασία, αν στην αίθουσα της εκδήλωσης δεν βρίσκονταν και άνθρωποι που έχουν «συμβάλει» στην καταστροφή του περιβάλλοντος της σύγχρονης Τριπολιτσάς. Και χειροκροτούσαν!
Χωρίς να απαλλασσόμαστε και οι υπόλοιποι, που χαιρόμαστε τις «ανέσεις» των σύγχρονων κατασκευών που μας έφτιαξαν οι εν λόγω. Και πίνουμε ευχάριστα νερό από τις υπόγειες δεξαμενές των πολυκατοικιών μας ή φιλτραρισμένο από την Camelot, τη Bosh και τη Siemens. Και έξω να κουβαλάμε στους δημόσιους χώρους το «ευπώλητο» πλαστικό μπουκαλάκι.
Παρά να σκύβουμε να δροσιστούμε στις βρύσες των δρόμων και των πλατειών της πόλης, στη δημοτική κρήνη της Άρεως, στη βρύση του Μπενάκη...
Υ.Γ. Να πούμε και τούτο. Πόσο «κομψό» είναι να παίρνεις το λόγο στην παρουσίαση του βιβλίου και να μιλάς για ...τους αναμενόμενους εορτασμούς του 2021 (όπου κι εκεί δεν πρέπει να ...λείψουμε), χωρίς ν' αναφέρεσαι καθόλου στο βιβλίο ή τον συγγραφέα (βλ. εδώ...);