Το επώνυμο Κόκκορης είναι από τα παλαιότερα του Ατσιχώλου, με αναφορές από τον 17ο αιώνα και εντεύθεν σε κώδικες των μονών Φιλοσόφου και Προδρόμου και σε σχετική μελέτη του Πανεπιστημίου Κωνσταντινούπολης, βλ. Επώνυμα και τοπωνύμια.

Στην φωτογραφία, το μαγαζί του Κόκκορη. Και της Κοκκορίνας, Παναγούλας Ι. Τσουτσάνη, συζ. Βασιλείου Κόκκορη. Και της κόρης τους Αφροδίτης, συζ. Βασιλείου Καν. Χριστόπουλου… Στην πλατεία του χωριού. Πρώτη στάση, σαν έφτανες στον Ατσίχωλος, ντόπιος, περαστικός ή ξένος. Στα ράφια τετράδια, τσιγάρα, καρφίτσες στο κίτρινο χαρτί, κονσέρβες, ζάχαρη, ρύζι και φακές στο σακί, τάβλι, πρέφα με πλάκα και κοντύλι, κρασί στο κατοστάρι, μαλώματα, καβγάδες προσωπικοί και πολιτικοί που κάποτε κατέληγαν στην Καρύταινα στην Αστυνομία… Το χειμώνα, μέσα στο μαγαζί, στη ζεστασιά της σόμπας. Το καλοκαίρι, κάτω απ' τη μουριά…