Σε μικρή ηλικία μετανάστευσε στην Βοστώνη των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, προσκαλώντας εκεί τα δύο μικρότερα αδέλφια του Γεώργιο ( Μπρούκλη) και Σταυρούλα. Επέστρεψε στην πατρίδα το 1912, μαζί με άλλους Έλληνες, για να πολεμήσει στους Βαλκανικούς και στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρέμεινε στην Ελλάδα και εργάσθηκε ως πλανόδιος τσαγγάρης, μαζί με τον πατέρα του Κωνσταντίνο, γυρίζοντας τα χωριά της Αρκαδίας. Σε ένα απ΄ αυτά, στο Στενό Τρίπολης, γνώρισε και ενυμφεύθη την πρώτη σύζυγό του Δήμητρα, από την οποία απέκτησε πέντε παιδιά. Στη γέννηση του πέμπτου, του αεροβαπτισμένου και αμέσως αποβιώσαντος Πέτρου, έχασε τη σύζυγό του Δήμητρα. Ο Αθανάσιος ενυμφεύθη εκ νέου, την Αναστασία Μπουζάνη, από την οποία απέκτησε υιό, τον Βασίλειο. Απεβίωσε σε ηλικία 97 ετών έχων σώας τας φρένας και θυμοσοφική διάθεση. "Όλα είναι μάτια..". Μάταια, εννοούσε, εξηγεί η Γαρυφαλιά Ηλιοπούλου, εγγονή του εκ του Βασιλείου. Ο Αθανάσιος Κ. Ηλιόπουλος άφησε πίσω του σαράντα τρία (43) παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα. Έχουμε καταγράψει περίπου τα μισά...

Στο Στενό μετακόμισε και ο πρώτος εξάδελφός του Κωνσταντίνος Αθ. Ηλιόπουλος (1898 - ...) επονομαζόμενος Κωσταμπάρας, ο οποίος απέκτησε εννεά (9) παιδιά. Απόγονοι των δύο αυτών Ηλιοπουλαίων ζούν σήμερα στη Τρίπολη και στη γύρω περιοχή (Τεγέα).