Πολυδιαβασμένος, “γραμματιζούμενος” που λέγαμε στο χωριό, αυτοδίδακτος ωστόσο, ο Μπαρμπαργύρης, πάντοτε καλοπροαίρετος και σεβαστός, υποδειγματικός αγρότης και περιβολάρης (διαθέτων καθημερινώς τα προϊόντα του σε γειτονικά χωριά), διετέλεσε Πρόεδρος της Κοινότητας του χωριού, πρωτοστάτησε στην δημιουργία του Ελαιουργικού Συνεταιρισμού και εν γένει υπήρξε από τις πλέον φωτεινές μορφές του Ατσιχώλου. Κατέλιπε χειρόγραφο απομνημόνευμα από την στρατιωτική θητεία του στην Μικρασιατική Εκστρατεία, λαβών μάλιστα εύφημον μνείαν:

«Ατσίχολος 24 Οκτωβρίου 1922. Η σύντομος ανασκόπησις της στρατιωτικής μου ζωής γράφεται εκ του προχείρου ημερολογίου που εβαστούσα απ΄ αρχής της κατατάξεώς μου εις τον στρατόν μέχρι και της Μικρασιατικής καταστροφής. Την ζωήν μας εν των έαρι του βίου εσπεύσαμεν να προσφέρωμεν δια την πατρίδα. Και προσφέραμε ταύτην εν συναισθήσει ότι εγκαταλείψαμεν σύζυγον, τέκνα, μητέρας, αδελφάς, συγγενείς και φίλους… Προς τούτο και εγώ συναθροίσας τας κατά τας εκστρατείας αφηγήσεις μου, τόσων ηρωικών κατορθωμάτων και υπηρεσιών προς την πατρίδα μητέρα Ελλάδα, πεποιθώς ότι πας αναγνώστης του παρόντος, είτε οικιακός είτε ξένος, θέλει δόση μεγίστην προσοχήν, χάριν της αγνότητος του σκοπού μου, υπερ του οποίου ετόλμησα να προβώ εις την σύνταξην και όπερ θέλει παραμείνει εις το οικογενειακόν μου Αρχείον προς ανάμνησίν».