Παρακολουθούσαμε το μεσημέρι μια ενημερωτική εκπομπή τού δημοσίου ραδιοφώνου. Να τό ακούτε, έστω και με νεοδημοκρατική κυβέρνηση, δεν συγκρίνεται με τη δημόσια τηλεόραση (για τα ιδιωτικά ραδιόφωνα και τηλεκάναλα, ούτε λόγος!)...
Η συζήτηση, μεταξύ τής παρουσιάστριας και ενός καθηγητή Ψυχολογίας, αφορούσε τις θεωρίες συνωμοσίας γύρω από τον κορονοϊό (την άρνηση δηλαδή κάποιων να παραδεχτούν πως πρόκειται για θανατηφόρο κακό).
Οι εν λόγω «θεωρίες» έρχονται και επανέρχονται ως «είδηση» στα φιλολυβερνητικά ΜΜΕ (αυτό δεν αφορά τη συγκεκριμένη εκπομπή, που ήταν ενδιαφέρουσα). Είτε για να αποδώσουν ευθύνες στους «αρνητές» για τη ραγδαία διασπορά τού ιού και παράλληλα να «αιτιολογήσουν» τήν ανικανότητα τής κυβέρνησης να τήν αντιμετωπίσει, είτε να δείξουν πως αυτοί (και η κυβέρνησή τους) είναι «ορθολογιστές» και όλοι οι άλλοι (ακόμα και αυτοί που διατυπώνουν λογικές ενστάσεις) είναι παράλογοι, «δογματικοί», ίσως αριστεροί!
Παρακολουθώντας τήν εκπομπή, περιδιαβάζαμε στο διαδίκτυο. Σύμπτωση; Μοναχοί λέει στο Άγιο Όρος, χωρίς μάσκα, ανασαίνοντας ο ένας την ανάσα τού άλλου, έκαναν λιτανεία να μάς γλιτώσει ο θεός από τον κορονοϊό! Την ίδια ώρα, από τού ραδιοφώνου, ο καθηγητής τής Ψυχολογίας έκανε λόγο για συναδέλφους του επιστήμονες (εδώ μπήκαμε στον πειρασμό να βάλουμε εισαγωγικά) που τούς διακρίνει «κάποιος ανορθολισμός». Είτε (λέμε εμείς) μετά τη μάχη με τον «αποκορωμένο» πάνε στις εκκλησίες και ψάλλουν έτι δεόμενοι τού Κυρίου είτε μάς προτρέπουν να κοινωνήσουμε με το ίδιο ιερό Κοχλιάριο...
Λησμονήσαμε να πούμε πως στην αρχή τής ραδιοφωνικής συζήτησης είχαμε ακούσει ως έκπληξη πως περί το 20% τών συμπατριωτών μας πιστεύει σοβαρά σε θεωρίες συνωμοσίας (ο κορονοϊός δεν υπάρχει, τόν έφτιαξε η Κίνα στο εργαστήριο για να πλήξει τον δυτικό κόσμο και τα λοιπά). Προς τί η έκπληξη, εδώ το 80 με 90% (και ανάλογο ίσως ποσοστό επιστημόνων) πιστεύει πως υπάρχει θεός...
Υ.Γ. Είναι ενδιαφέρον ότι η αρχαιοελληνική λέξη θεωρία, η οποία κατά τ' άλλα σημαίνει ένα ολοκληρωμένο σύστημα ιδεών και προτάσεων για την προσέγγιση ενός φιλοσοφικού, επιστημονικού ή άλλου ζητήματος, ετυμολογείται από τις εξ ίσου αρχαιότατες λέξεις θεός, θεόν + ὁρῶ. Είχαν ένα ιδιότυπο χιούμορ (δροσιά, στα ελληνικά) στη λεξιπλασία ορισμένων εννοιών οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Ποιός έχει πραγματικά δει το θεό;