Δεν αμφισβητούμε τις επαναλαμβανόμενες προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες τού τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν (και προκατόχων του) απέναντι στη χώρα μας. Είτε αυτές τις υπαγορεύει ο τουρκικός μικροιμπεριαλισμός είτε ο διεθνής ιμπεριαλισμός.
Καλό είναι όμως στην προκειμένη περίσταση κατά την οποία γίνεται τόση συζήτηση και τόσος «πολεμικός θόρυβος» σηκώνεται από τα ελληνικά ΜΜΕ, σε συνδυασμό με την απόφαση τού Ερντογάν για τη μετατροπή τής Αγίας Σοφίας σε τζαμί και την «προσευχή» του σήμερα εκεί, να ξέρουμε για τί μιλάμε. Επειδή μάλιστα τα πράγματα φαίνεται να είναι πιο σοβαρά, για την εσωτερική πολιτική τής χώρας μας, από άλλες φορές, καλύτερο είναι να αντιληφθούμε όσο είναι δυνατόν για τί ακριβώς πρόκειται.
Ειδήμονες τής εξωτερικής πολιτικής και γεωπολιτικής δεν είμαστε, αλλά ένα πράγμα που πρέπει κανείς να ξέρει πρώτο απ’ όλα, για να διαμορφώσει ως πολίτης μια στοιχειώδη άποψη και να «πάρει θέση», είναι πού γίνονται ή πρόκειται να γίνουν όλα αυτά που ακούμε. Ψάξαμε γι' αυτό στο διαδίκτυο, που είναι το πιο πρόσφορο «μέσο» και μπορεί κανείς, αν έχει υπομονή και ευθύνη, να διασταυρώσει ως ένα βαθμό ό,τι βρει. Το πιο κατατοπιστικό που βρήκαμε είναι ένα άρθρο τού Info-War.gr με τίτλο «Ξέρουμε πού πέφτει το Αιγαίο, συνέλληνες;». Τον στοιχειώδη γεωγραφικό χάρτη τού άρθρου, τον αντικαθιστούμε με έναν κατατοπιστικότερο δικό μας από την Google, αφού βρήκαμε και παραθέτουμε τις συντεταγμένες τής σχετικής τουρκικής NAVTEX.
Απ’ ό,τι λοιπό καταλαβαίνουμε (διαβάστε και εσείς το άρθρο...), η τελευταία «πρόκληση» (σε εισαγωγικά ή όχι) τής Τουρκίας, αφορά μια θαλάσσια περιοχή στο κέντρο τής Ανατολική Μεσογείου, που στους γεωγραφικούς χάρτες ορίζεται ως Λιβυκό Πέλαγος. Είναι μια περιοχή που η Τουρκία ("καλώς ή κακώς, νόμιμα ή παράνομα, δεν θα αποφανθούμε εμείς γι’ αυτό», παρατηρεί το άρθρο), εντάσσει στο περίφημο «μνημόνιο» (σε εισαγωγικά ή όχι πάλι) που συνυπέγραψε με τη Λιβύη ως τμήμα τής τουρκικής ΑΟΖ. Ανεξάρτητα από τη νομιμότητα ή όχι τού τουρκολιβυκού μνημονίου, στην περιοχή αυτή η Ελλάδα δεν έχει καθορίσει ΑΟΖ, αφού αυτό απαιτεί διακρατικές συμφωνίες και η χώρα μας «δεν έχει έρθει σε συμφωνία με κανέναν από τους γείτονές της» στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Αν λοιπόν είναι έτσι, γιατί τα καλοπληρωμένα ελληνικά ΜΜΕ και ελληνικοί ακροδεξιοί και μιλιταριστικοί ιστότοποι γράφουν με πηχυαίους τίτλους για «κρίση στο Αιγαίο» ή «περικύκλωση τής Ρόδου» και άλλων νησιών, με την προτροπή ασφαλώς τής κυβέρνησης, συμπαρασύροντας ενδεχομένως σε «πατριωτική πολιτική» κόμματα και πολίτες που βρίσκονται στον αντίποδα τού αγοραίου εθνικισμού;
Η παραπληροφόρηση αυτή έχει και μια σοβαρότερη συνέπεια από το να υποδαυλίζει συγκυριακά τον εθνικισμό, τώρα που το success story τής κυβέρνησης στην αντιμετώπιση τού κορονοϊού ξεφτίζει, τα λεφτά από την Ευρώπη αργούν να 'ρθουν (το δεύτερο εξάμηνο τού 2021, λένε από τις Βρυξέλλες...) και το φθινόπωρο, ακολουθούμενο από τον χειμώνα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ενός νέου και σκληρότερου μνημονίου, είναι κοντά...
Όπως σημειώνεται στο άρθρο στο οποίο αναφερόμαστε, η ηθελημένη παραπληροφόρηση τών πολιτών από την παρούσα κυβέρνηση και από προηγούμενες όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, διαχρονικά «έχει οδηγήσει τους Έλληνες αφ’ ενός να υιοθετούν μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις για τα δικαιώματα τής χώρας και αφ’ ετέρου να πιστεύουν ότι οι διεκδικήσεις αυτές είναι σύμφωνες με το Διεθνές Δίκαιο, ότι ‛‛έχουμε το δίκιο με το μέρος μας’’ και απειλούμαστε από έναν καθ’ όλα παράνομο γείτονα».
Το μόνο που απειλείται εδώ, καταλήγει το άρθρο τού Info-War.gr, είναι «η θεωρητική κυριότητα τών υποθαλάσσιων κοιτασμάτων τής συγκεκριμένης περιοχής. Δηλαδή, με απλά λόγια, το ποιός θα τα πουλήσει σε έναν από τους ενεργειακούς κολοσσούς». Και γι’ αυτό, «πόλεμος δεν πρόκειται να γίνει. Δεν συμφέρει την Τουρκία, γιατί δεν θα διακινδυνεύσει να διαλύσει τις εμπορικές και οικονομικές της σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν συμφέρει την Ευρώπη, η Τουρκία είναι βασικός αγοραστής είτε προϊόντων είτε οπλικών συστημάτων τής Ευρώπης. Και δεν συμφέρει ούτε την Ελλάδα, που αν τον ξεκινήσει θα παλεύει να αποφύγει μια οδυνηρή ήττα, η οποία θα τήν φέρει πολύ πίσω και από τις συμβιβαστικές λύσεις που θα μπορούσε να επιτύχει».
Όλα αυτά βέβαια αν είναι έτσι και αν ισχύει ότι εθνικό είναι το αληθές...