Η Νέα Δημοκρατία όλο μπροστά μάς πάει και όλο πίσω μένουμε. Το «προωθητικό» σύνθημα εισήγαγε ο «μπροστάρης», ο και «εθνάρχης». Το επανέλαβε με τον δικό του τρόπο, «μαζί πάμε την Ελλάδα μπροστά», ο προσήλυτος αρχηγός, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Ο (υ)ιός τού πατρός, ο «ηλεκτρονικός» αρχηγός (που έβγαλαν οι υπολο­γιστές το 2015), είχε τις δικές του εκδοχές. «Μας πήγαν πίσω, τώρα θα πάμε μπροστά», «η κοινωνία θέλει να πάμε μπροστά», «πάμε μπροστά, δεν γυρίζουμε πίσω». Μετά τις εκλογές τής 7ης Ιουλίου 2019 περιμέναμε το σύνθημα να γίνει πράξη.

Αλλά είπαμε. Όλο μπροστά μάς πηγαίνουν και όλο πίσω μένουμε. Μια, η ανάπτυξη που θα την πήγαιναν 4% μπροστά και βρέθηκε 1,5% πίσω. Δυο, τα «μέτρα» για τον κορονοϊό που δεν ξέρουμε πού στο διάολο μάς πη­γαίνουν… Και λείπει πλέον το «μπροστά», το αφήγημα ωστόσο παραμένει το ίδιο. Αλλά τώρα αποκτά ειδική και «υπομνηστική» σημασία. Τα πληρωμένα σποτάκια για την πανδημία είναι μια καλή και «αθώα» ευκαιρία.

Στο σποτ με τον Χρήστο Λούλη ασχοληθήκαμε με τις «σεξιστικές αναφορές» και δεν το προσέξαμε. Δεν προλά­βαμε, το «αποσύρανε». «Δεν θέλουμε να γυρίσουμε εκεί που ήμασταν χτες». Ήρθε όμως το σποτάκι τής Λέχου να επαναλάβει, χωρίς ν’ αφήνει κανέναν απ’ έξω. «Κανείς μας δεν θέλει να γυρίσει σ’ αυτό που ήμασταν χτες».

Εδώ αρχίζουν τα πράγματα να μπερδεύονται και αυτά να μπερδεύουν τον χρόνο. Τί ακριβώς να εννοούν με το «εκεί (ή αυτό) που ήμασταν χτες»! Καθ’ ότι εμπεριέχει και μια ειρωνεία. Ποιός δεν θα θέλει σε λίγο να γυρί­σουμε τρεις μήνες πίσω; Στις «καλές» μέρες τού υιού. Ή και έναν - δύο μήνες πίσω. Στις μέρες τού κορονο-ιού…

Ας αφήσουμε τ’ αστεία. Δεν πρόκειται γι’ αυτό. Εκείνο που θέλουν να μάς υποβάλουν είναι. Να μη γυρίσουμε έναν ή πέντε χρόνια πίσω! Η επιλογή τού κινηματογραφικού Βαρουφάκη* δεν ήταν τυχαία. Διότι ως γνωστόν ο Βαρουφάκης έχει πλέον διαφωνήσει με τον Τσίπρα. Μ’ «αυτό(ν)» ή «εκεί που ήμασταν» και στο(ν) οποίο(ν) επ’ ουδενί «δεν θέλουν» (αυτοί!) «να γυρίσουμε πίσω"…

* Η Πειραιώς δεν διαθέτει Γαβράδες, να τόν είχαν καθοδηγήσει. Ο Χρήστος Λούλης εμφανίστηκε στην ΕΡΤ και απάντησε αρνητικά στο ερώτημα, αν «υποψιάστηκε» ότι στο σποτάκι αναπαραγάγει το στερεότυπο τού «λογικού» άντρα απέναντι στην «ελαφρόμυαλη» γυναίκα. Ο καλός ηθοποιός, υποκριτής (με την αρχαία έννοια τού όρου), έδειξε να μην έχει αντι­ληφθεί πως το αντρικό στερεότυπο είναι ένα «ήθος», που εδώ και καιρό η κοινωνία προσπαθεί να το αντικαταστήσει με νέο ήθος. Δεν αρκεί η καλή υποκρισία, απαιτείται και ηθο-ποιία…

ΤΡ.