Μια φράση τού πρωθυπουργού χθες, μετά την τηλεδιάσκεψη που είχε με στελέχη Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, είναι ιδιαίτερα αξιοπρόσεχτη. "Το ότι θα ξανάρθει αυτή η επιδημία, είναι περίπου βέβαιο». Καθόρισε μάλιστα και τον χρόνο. Τον Οκτώβριο.
Ο κύριος Μητσοτάκης δεν είναι επιδημιολόγος ή κάτι τέτοιο, ώστε να έχει ιδία γνώση. Προφανώς και σωστά, στηρίζει την άποψη που εξέφρασε στους επιστήμονες επιδημιολόγους και λοιμωξιολόγους, με πρώτον τον κύριο Τσιόδρα. Ωστόσο είναι πρωθυπουργός τής χώρας και σ' αυτόν εναπόκεινται οι τελικές αποφάσεις, που θα ληφθούν έως τον Οκτώβριο. Όπως αυτός αποφάσισε (και είναι υπερήφανος γι' αυτό) τα μέτρα που έχουν ληφθεί ώς τώρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Γράψαμε αλλού, πώς πήρε αυτά τα μέτρα. Και τί εν τέλει τον σώζει και μάς σώζει από μια καταστροφική επέλαση του κορονοϊού. Βλ. εδώ...
Μια πανδημία όμως και η έξοδός απ' αυτήν δεν είναι απλή τεχνοκρατική διαχείριση. Όπως από τη λέξη προκύπτει, αφορά όλον τον πληθυσμό και όχι μόνο από υγειονομική άποψη ή από άποψη χρονικής διάρκειας. Έχει διαστάσεις και επιπτώσεις, διαρκείας, που πέραν της υγείας πλήττουν κυρίως την οικονομία και παράλληλα όλες τις εκφάνσεις τής καθημερινής, αλλά και την προοπτική ζωής τού πληθυσμού.
Οι διαστάσεις και οι επιπτώσεις αυτές δεν έχουν σε όλους τον ίδιο αντίκτυπο. Οι «ανώτερες» κοινωνικές κατηγορίες, για να μην πούμε τάξεις, δεν θα πληγούν το ίδιο με τον εργαζόμενο ή τον απόμαχο τής εργασίας πληθυσμό. Δεν χρειάζεται να το εξηγήσουμε περαιτέρω. Και είναι βέβαιο πως όταν κληθούμε να πληρώσουμε τον λογαριασμό τής πανδημίας, δεν θα πληρώσουν όλοι το ίδιο. Αυτό ήδη αποδεικνύεται.
Ο ΚΥΡΙΟΣ Μητσοτάκης, είτε από λανθασμένη πολιτική εκτίμηση είτε από σκοπιμότητα, αγνοεί μια βασική αρχή τής πολιτικής, ήδη υπονοούμενη από την εποχή τού Πλάτωνα και του Σωκράτη. Η οποία εν προκειμένω μπορεί να διατυπωθεί ρητά ως εξής. Η πανδημία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αφεθεί στα χέρια τών ειδικών! Αλλά και έτσι να είναι, ο Καστοριάδης προσθέτει πως οι πολιτικοί επιλέγουν πάντοτε εκείνους τούς ειδικούς που συμμερίζονται τις δικές τους απόψεις. Και αυτό φαίνεται να γίνεται εδώ. Είναι όμως έτσι;
Άλλο διαφαίνεται. Πως ο πρωθυπουργός τής χώρας χρησιμοποιεί την πανδημία για να καλύψει αφ' ενός την πολιτική ανεπάρκεια τής κυβέρνησης και της παράταξής του και αφ' ετέρου πολιτικές επιλογές που ικανοποιούν τις «ανώτερες» κοινωνικές κατηγοριές που εκπροσωπεί. Τολμούμε πλέον να πούμε πως η πανδημία τον έβγαλε και θα τον βγάλει από τα αδιέξοδα των ανεπαρκειών και των μεροληπτικών επιλογών του.
Ό,τι τον έβγαλε ήδη από το πρώτο αδιέξοδο της ολιγόμηνης διακυβέρνησής του, τού το «υπενθύμισε» με ηχηρό τρόπο χθες ένα φίλιο «μέσο». «Η κατάσταση δημοσιονομικά ήταν ήδη δραματική πριν από τον κορονοϊό»! Έγραψε χθες η ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος» σε περίοπτη θέση, είτε από δημοσιογραφική δεοντολογία είτε υπενθυμίζοντας τις (εν μέσω ή μετά την πανδημία) προσδοκίες τού ιδιοκτήτη του. Πράγμα βέβαια που ήδη ξέραμε εδώ και έναν μήνα, όταν το ανακοίνωσε επισήμως ένα άλλο φίλιο πρόσωπο της κυβέρνησης, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, μη μπορώντας να κάνει αλλιώς.
Ύστερα απ' αυτό και άλλα που θα ακολουθούσαν με νεοδημοκρατική μαθηματική ακρίβεια, πώς θα μπορούσε να κυβερνήσει ο κύριος Μητσοτάκης, απέναντι ίσως σε μια άλλου τύπου πανδημία, πάνδημης κοινωνικής και πολιτικής αντίδρασης; Και πώς θα μπορούσε να κυβερνήσει στην προκειμένη περίσταση;
ΑΡΧΙΖΕΙ λοιπόν και γίνεται φανερό πως τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση και που εγγίζουν τα περιθώρια τού Συντάγματος και η «προοπτική» της για την πανδημία έχουν άλλους σκοπούς. Διότι, πρώτον, δεν εξασφαλίζουν στον πληθυσμό, ιδιαίτερα σε όσους έχουν άμεση ανάγκη, αφού έχουν υποστεί τις άμεσες συνέπειες, μια προοπτική υποφερτής ζωής πέραν των δύο, τριών μηνών. Παρένθεση...
Σ' αυτό το ιστολόγιο, ελάχιστες αναφορές κάνουμε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και σε κάθε άλλο ηγετικό πρόσωπο της αριστεράς. Μπορεί να είμαστε υπέρ της πρώτης, της δεύτερης και νιοστής και ό,τι άλλο αριστεράς, αλλά «προεδρικοί» λόγου χάρη δεν είμαστε. Ωστόσο χθες βράδυ στον ANT1 ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε με στοιχεία τις επί μέρους απαντήσεις που δεν δίνουμε στην προηγούμενη παράγραφο. Κλείνει η παρένθεση, το δεύτερο τώρα και πιο σημαντικό της «πανδημικής» πολιτικής τού Κυριάκου Μητσοτάκη...
Αν ο πρωθυπουργός μάς πηγαίνει από την Άνοιξη στο Φθινόπωρο (τον Οκτώβριο, είπε) και από Φθινόπωρο σε Άνοιξη (τον επόμενο Απρίλιο;), χωρίς προοπτική εξόδου από την πανδημία και αν αυτό έχει αντικειμενική βάση, τότε είναι σαφές πως η χώρα μας δεν κυβερνάται από τον Μητσοτάκη, αλλά από ανωτέρα βία! Μπροστά στην οποία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ακόμα και αν προσπαθεί να συναγωνιστεί πολιτικά τον συγγενή του Ελευθέριο Βενιζέλο ή τον Ουίνστων Τσώρτσιλ, θα αποδειχθεί ολίγος. Και άρα οφείλει, είτε να παραδώσει την εξουσία και την τύχη μας σε άλλους είτε να καλέσει και άλλους να αντιμετωπίσουν από κοινού την ανωτέρα βία.
Πολύ φοβούμαστε όμως πως από 'δώ και πέρα θα κυβερνήσει αν όχι με «ανωτέρα βία», πάντως με κάποια βία
ή «δημοκρατικό πειθαναγκασμό». Για την «πειθώ» έχει ήδη εξασφαλίσει τα «μέσα». Ο αναγκασμός όμως μόνο δημοκρατικός δεν θα είναι. Θα επικρέμαται βέβαια η μητσοτάκειος «δαμόκλειος σπάθη» (μπορεί να είναι Κούλης, αλλά «πολιτικός μπούλης» δεν είναι).
Τί προτιμάτε; Να ζείτε ή να έχετε μια κανονική ζωή...