Η κυρία Αικατερίνη Σακελλαροπούλου είναι πλέον και επισήμως Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Ελληνικού Διαδικτύου. Facebook ή Twitter, δεν προσέχουμε, μας συνεπαίρνουν τα γραφόμενά της.
Αφού συνέστησε στους υπηκόους της να αντιμετωπίσουν τον εγκλεισμό τους από την πανδημία διαβάζοντας ποίηση και να διασκεδάσουν την ανίατη πλήξη τους με εικονική περιήγηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο, απευθύνθηκε στους Ιταλούς ομοιοπαθείς. «Italia, siamo al tuo fianco Είμαστε στο πλευρό σας... Αν ανέβασε τουίτ συμπαράστασης στον ιταλό ομόλογό της ή του απευθύνθηκε επισήμως ως ώφειλε, αυτό δεν το γνωρίζουμε.
Σ' ένα διάλειμμα από την επικράτεια του διαδικτύου και σε τηλεπάθεια ...συγνώμη, τηλεδιάσκεψη με τον κύριο Μητσοτάκη, καθιέρωσε διά προεδρικού βουλεύματος την καθημερινή ενημέρωση του συμπαθούς κυρίου Τσιόδρα. «Αυτή η όμορφη παράδοση
Στο μεταξύ, προσπαθώντας να μάς επιβάλει έναν αχρείαστο αντικομφορμισμό, θέλει να την αποκαλούμε όπως τη θειά μας. Ξαναπιάνοντας λοιπόν το διαδικτυακό νήμα από 'κει που το άφησε, απευθύνθηκε στις γυναίκες υπηκόους της, που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία. «Μένουμε σπίτι, αλλά δεν μένουμε σιωπηλές»! Και ποιός να τις ακούσει, Κατερίνα μας;
Τώρα μαθαίνουμε πως θέλει να τροποποιήσει τον Οργανισμό της Προεδρίας, που ισχύει από το 1990 (έχει σημασία η χρονολογία). Ως εξαίρετος νομικός μάλιστα κατάρτισε η ίδια τη σχετική διάταξη και την έστειλε στην κυβέρνηση του Κυριάκου, που την πρότεινε, να την διεκπεραιώσει! Το θέμα θα έχει ενδιαφέρον, αν μετά την έγκριση του προεδρικού διατάγματος από την ιδία προσλάβει πέντε γνωστά της και οικεία πρόσωπα ως ειδικούς συμβούλους.
Πρώτη και τελευταία φορά που προσελήφθη ειδικός σύμβουλος στην Προεδρία της Δημοκρατίας ήταν το 1985. Όταν ο ανυποχώρητος ανακριτής της υπόθεσης Λαμπράκη προσήχθη βιαίως στο προεδρικό μέγαρο από τον Αντρέα. Και απέσπασε τη σύζυγό του από την Ακαδημία ως ειδικό σύμβουλο στην Προεδρία. Λέτε να μάς ξανατύχει; Ένας θηλυκός Σαρτζετάκης...
Ωστόσο, ας μην είμαστε άδικοι με τον παρεξηγημένο Χρήστο Σαρτζετάκη. Αν μη τί άλλο, μας γνώρισε τον πρώτο έλληνα κοινωνιολόγο Ευάγγελο Λεμπέση, που κανένας δεν θέλει να τον ακούσει, από το 1919. Όταν έγραψε την περίφημη πραγματεία του «Ἡ σημασία τῶν βλακῶν ἐν τῷ συγχρόνῳ κόσμῳ». Με ένα ατράνταχτο μεταξύ άλλων επιχείρημα. Αν δεν υπήρχαμε εμείς οι βλάκες, πώς θα περνιούνταν αυτοί για έξυπνοι...