Ο τίτλος ανήκει στο κύριο άρθρο τής Efsyn.gr, που αναδημοσιεύουμε παρακάτω. Αναφέρεται στην μόλις υπογραφείσα ελληνοαμερικανική συμφωνία, «ιστορική» και αυτή, αφού ο πρωθυπουργός αισθάνθηκε τήν ανάγκη να βγει στην τηλεόραση με «διάγγελμά» να μάς την εξηγήσει. Να εξηγήσει τί δηλαδή, ότι «οι ΗΠΑ αφήνουν τό αποτύπωμά τους» απ' άκρου σ' άκρον τής χώρας!
Δεν θα είχε και τόσο σημασία (με δεδομένο το χρόνιο αλισβερίσι με τούς Αμερικάνους...), αν την ίδια ώρα το ύδωρ δεν είχε κατακλύσει τήν ελληνική γη! Γεγονός για το οποίο ο κύριος Μητσοτάκης δεν αισθάνθηκε καμία ανάγκη να πει μια κουβέντα...
ΣΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ αμέσως μετά την υπογραφή τής ελληνοαμερικανικής στρατιωτικής συμφωνίας ο πρωθυπουργός είπε ορισμένες σοβαρές αλήθειες. Στη δεύτερη παράγραφο τού μηνύματός του ο κύριος Μητσοτάκης υπογράμμισε. «Στο εξής οι ΗΠΑ ενισχύουν τό στρατηγικό τους αποτύπωμα στην Ελλάδα σε περιοχές κρίσιμης σημασίας, σε μία ακτίνα από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη. Και μάλιστα σε μια περίοδο αναπροσαρμογής τών διεθνών ενδιαφερόντων τους. Αναπτύσσουν τις αμυντικές επενδύσεις τους σε υφιστάμενες εγκαταστάσεις. Ενώ δεσμεύονται για την από κοινού αντιμετώπιση απειλών ή προκλήσεων εναντίον τής πατρίδας μας».
Τί κάνει δηλαδή κατά τον πρωθυπουργό ευθύς εξ αρχής η συμφωνία; Ενισχύει τό αποτύπωμα τών Ηνωμένων Πολιτειών από άκρου εις άκρον τής Ελλάδας, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη. Και αυτό γίνεται σε μια στιγμή που οι ΗΠΑ αναπροσαρμόζουν τά διεθνή ενδιαφέροντά τους.
Σ' αυτή ακριβώς τη στιγμή οι ΗΠΑ αποδίδουν για τα συμφέροντά τους μεγάλη σημασία στην Ελλάδα. Κατοχυρώνουν τή στρατιωτική διαχείριση αυτών τών συμφερόντων τους μέσω τής Συμφωνίας. Δεσμεύονται επίσης ότι θα κάνουν στρατιωτικές επενδύσεις, πράγμα λογικό, αφού θα έχουν στη χώρα μας τέτοια στρατιωτική παρουσία όση δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν.
Για ποιόν έγινε κατά συνέπεια η συμφωνία; Κατ’ αρχάς για τις ΗΠΑ και τα συμφέροντά τους. Έχει η Ελλάδα όφελος από αυτήν; Η κοινή λογική λέει όχι. Θα είχε όφελος από μια τέτοια συμφωνία, αν τα συμφέροντα τών Ηνωμένων Πολιτειών ταυτίζονταν με τα ελληνικά συμφέροντα. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει.
Οι ΗΠΑ έχουν πολλούς εχθρούς και ακόμη περισσότερους ανταγωνιστές, τόσο στην περιοχή όσο και παγκοσμίως. Εμείς μόνο με την Τουρκία τού Ερντογάν έχουμε πρόβλημα, με την οποία οι Αμερικανοί δεν τα πάνε και τόσο καλά τελευταία, αλλά δεν τα έχουν «σπάσει» κιόλας. Αν επομένως δίνουμε γην και ύδωρ στον αμερικανικό παράγοντα με την ελπίδα ότι θα έρθει σε ρήξη με τη γείτονα και θα ευνοήσει εμάς, αυτό σημαίνει πως ρίχνουμε «στα ζάρια» το πραγματικό εθνικό συμφέρον μας.
Γινόμαστε εχθροί τών εχθρών και αντίπαλοι τών ανταγωνιστών τών Αμερικανών χωρίς να έχουμε κάτι εναντίον τους, με την προσδοκία ότι αυτό μπορεί να μάς βγει σε καλό απέναντι στην Τουρκία τού Ερντογάν. Πληρώνουμε δηλαδή πανάκριβα και «στο χέρι» κάτι που μπορεί να μην πάρουμε ποτέ...