«Στις φυλακές τής Τρίπολης κρατούνται άτομα που έχουν κατηγορηθεί ή καταδικασθεί για σεξουαλικά εγκλήματα, προκειμένου να μην υφίστα­νται επιθέσεις άλλων κρατουμένων, λόγω τής απαξίας τών αδικημάτων». Ωστόσο, ο τίτλος, τού αθηναϊκού μέσου, «διευκρινίζει». Στη φυλακή τών παιδεραστών ο Λιγνάδης!

Η είδηση είναι γνωστή από προχθές. Ο Λιγνάδης μετά την απολογία του μετήχθη στις φυλακές τής Τρίπολης. Οι οποίες, σύμφωνα με το «Βήμα», διαθέτουν τή δυνατότητα «φιλοξενίας» 53 κρατουμένων, αλλά αυτή τη στιγμή οι φυλακισμένοι είναι 111, υπερ­διπλάσιοι. Θα πείτε και τί μάς νοιάζει εμάς, τους «ελεύθερους», για τους φυλακισμένους;

Δεν θα συνεχίσουμε φυσικά τη «συζήτηση» τής πρώτης παραγράφου. Και για μάς, οι φυλακισμένοι, Λιγνάδηδες ή Κουφοντίνες, είναι άνθρωποι αποκλεισμένοι από την κοινωνία, δεν κινδυνεύουμε απ' αυτούς. Εκτός αν είναι «εκλεκτά μέλη» της και απολαμβάνουν τά προνόμια που είχαν έξω προτού μπουν στη φυλακή.

Θα μπορούσαμε να πούμε με κυνικότητα, πώς δεν μάς νοιάζει, ούτε ο Λιγνάδης ούτε ο Κουφοντίνας. Και «διορ­θώνουμε» αμέσως λέγοντας, πως για 'μάς νοιαζόμαστε! Αν δηλαδή στους «φιλάνθρωπους» από 'μάς χριστιανούς έχει απομείνει η ελάχιστη πίστη στον κλέφτη και δραπέτη άγιο Ονήσιμο, αν σε όλους μας έχει κατασταλάξει ένα ψύγμα πίστης στην «αγία ανθρωπότητα»...

Ζούμε δίπλα από στις φυλακές τής Τρίπολης, οι περισσότεροι δεν ξέρουμε πολλά πράγματα γι' αυτές και δεν θα μιλήσουμε για το «ιστορικό» παρελθόν τους, από την Κατοχή και τον Εμφύλιο, δεν είναι τής ώρας... Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα από μιά σύγχρονη «μαρτυρία» στο Twitter, με τη υπογραφή Valmon, από άνθρωπο που φαίνεται να γνωρίζει. Υπάρχουν άνθρωποι και εδώ στην Τρίπολη (δικηγόροι, γιατροί, ιερείς...) που μπορούν να επιβεβαιώσουν, να προσθέσουν ή να διαψεύσουν.

Είναι παλιά φυλακή με αρχικά ισόγεια κτίσματα, της δεκαετίας τού '30, τα οποία έχουν επισκευαστεί. Το προαύλιο είναι μικρό και τσιμεντένιο, μ' ένα δέντρο όμως που είναι σημαντική η παρουσία του. Στο προαύλιο βρίσκονται επίσης οι συσκευές για τα καρτοτηλέφωνα. Στο προ­αύλιο βλέπει και μια πλευρά τών μαγειρίων, όπως και του κυρίως κτιρίου, με τους θαλάμους τών κρατουμένων και τα γραφεία. Είναι ήπια στο μάτι κτίρια και όχι αγριευτικά, όπως στον Δομοκο, στα Γρεβενά και αλλού.

Οι κρατούμενοι κάνουν όλες τις δουλειές, από μαγειρείο μέχρι καφενείο. Γιατρός έρχεται εξωτερικός. Θάλαμοι πεντακάθαροι, τακτοποιημένοι. Πρόκειται για ένα ήσυχο περιβάλλον με κρατούμενους στην πλειονότητά τους με ήρεμα και καθαρά, συμπαθητικά πρόσωπα. Φωνές ήσυχες, καθησυχαστικές. Σπουδαγμένοι άνθρωποι με πτυχία και ειδικότητες. Αυτό όμως είναι που σε τρελαίνει... 

Οι φυλακές τής Τρίπολης είναι συνήθως ήσυχες από εξεγέρσεις κρατούμενων. Και μάλλον απομονωμένες από εθελοντές ή ΜΚΟ και προγράμματα...

Πρόκειται ίσως για μια «ιδανική» περιγραφή. Αλλά και το να μένουν 10 ή 20 κρατούμενοι σ' ένα άνετο και ανθρωπινό κελί μπορεί να είναι και θετικό, από μια μορφή απομόνωσης ενός ή δύο κρατουμένων στο ίδιο κελί. Οι άλλες συνθήκες τής «διαβίωσής» τους (τραπεζαρία, τουαλέτες, μπάνια, υγειονομική περίθαλψη, βιβλιοθήκη...), που προβλέπει ο νόμος και η ανθρωπιά, δεν ξέρουμε αν τηρούνται, στις φυλακές τής Τρίπολης...

ΤΡ.