Παρ' ότι είμαστε στο κλαρί για κάτι τέτοια, το ομολογούμε, δεν το πήραμε χαμπάρι. Ας είναι καλά ο Παντελής Μπουκάλας, που σ' ένα άρθρο του στην Kathimerini.gr ("Οι εθνικοί γλωσσικοί μας μύθοι καλά κρατούν», αξίζει να τό διαβάσετε και για τους λόγους που υπονοεί ο τίτλος, βλ. εδώ...), το είδε και το επεσήμανε...
Αρκάς υφυπουργός τής «αρίστου» κυβερνήσεώς μας δήλωσε στην επέτειο τής γεννήσεως τού εθνικού ποιητή (9 Φεβρουαρίου). «Διονύσιος Σολωμός, ο άνθρωπος που ...έντυσε με λέξεις τόν Εθνικό μας Ύμνο Ο Νικόλαος Μάντζαρος «έντυσε» με μουσική το εκτενές, επαναστατικό και ρομαντικό, ποίημα τού Σολωμού «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», με σκοπό να τραγουδιέται απ' όλα τα στόματα τών επαναστατημένων Ελλήνων.
Ο ποιητής συνέθεσε τό ποίημα το 1823, σε ηλικία 25 χρονών και αφιέρωσε σαράντα ολόκληρες στροφές (160 στίχους!) εις την αλωθείσα «αθλίαν Τριπολιτσάν»... Τώρα, αν ο Σολωμός θα συμφωνούσε που κάναμε ένα ποίημά του εθνικό ύμνο* και τον ανακηρύξαμε εθνικό ποιητή, δεν είμαστε σίγουροι. Καθ’ ότι δεν πάτησε τό πόδι του στην απελεύθερη Ελλάδα και πιθανόν «200 Χρόνια μετά...» δεν θα ήθελε να τήν ακούει!
* Ο Μάντζαρος υπέβαλε το έργο του στον Όθωνα, προκειμένου να αποτελέσει τόν εθνικό ύμνο τού νεοσύστατου ελληνικού κράτους, ο Όθωνας ετίμησε τόν συνθέτη, αλλά όχι την σύνθεση... Το 1865, μετά από ορισμένες τροποποιήσεις που είχε κάνει ο Μάντζαρος, δίνοντάς σε ορισμένες στροφές ύφος εμβατηρίου, ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α΄ καθιέρωσε με βασιλικό διάταγμα τις στροφές αυτές ως Εθνικό Ύμνο τής Ελλάδας.