Της «σκύλας» καθεστωτικής δημοσιογραφίας και της «χάρυβδης" κυβερ­νητικής προπαγάνδας...

Παρακολουθούσαμε τα φιλοκυβερνητικά μέσα, πώς παρουσίαζ­αν τό φοι­τητικό συλλαλητήριο στην Αθήνα (και στη Θεσσαλονίκη). Τί να πουν και τί να γράψουν; Ότι ήταν ...99 αναρχοάπλυτοι, μπαχαλάκηδες, που διέ­κοψαν τήν κυκλοφορία στην Πανεπιστημίου; Έτσι δεν θα παρουσίαζαν στην πρό ή μετά κορονοϊόν εποχή κάθε απόπειρα (μαζική ή όχι) εκδή­λωσης και διαμαρτυρίας κατά τής κυβέρνησης; Από τη μια θα τους διέψευδαν οι κάμερες, αν και σ' αυτό δεν ορ­ρωδούν. Από την άλλη δεν θα εξυπηρετούσε τό «αφήγημά» τους, εν όψει ενός «τρίτου κύματος» τού κορονοϊού. Επί πλέον, δεν έγιναν βλέπετε και επεισόδια, ώστε να επενδύσουν με «τρομοκρατικές» εικόνες το σύ­νηθες παραμύθι τους. Τη γελοιοποίηση τού Χρυσοχοΐδη δεν τη συζητάμε...

Τί να κάνουν, λοιπόν; Κατάπιαν τις 99 (τρόπος τού λέγειν) εκατοντάδες τών διαμαρτυρόμενων φοιτητών και φοι­τητριών, παραδέχτηκαν ότι φορούσαν όλοι και όλες μάσκες και εστίασαν στον συνωστισμό! «Το τερπνόν μετά τού ωφελίμου», τής αναμενόμενης κυβερνητικής προπαγάνδας, μπροστά σ' ένα πιθανότατο «τρίτο κύμα» τού κορονοϊού, που όμως δεν θα έχει ξεσπάσει από την Πανεπιστημίου, αφρίζει ήδη από την Ερμού και ...Αδώνιδος! Τί θα φταίει, αν μετά από 7 ή 14 ημέρες τα κρούσματα αυξηθούν; Το συλλαλητήριο που έγινε στα Προπύλαια! Και κατά τη συνήθη «επέκταση», η Αριστερά! Όπως για το «δεύτερο κύμα», έφταιγε εκείνο (το συλλαλητήριο και η Αριστερά) στο Εφετείο... Τί και αν προτού γίνει το σημερινό, δηλαδή από χθες, μετράμε τα κρούσματα με την αριθμητική τάξη τής χιλιάδας!

Θα μας ρωτήσουν και λογικά. Καλά, δεν βλέπετε ότι κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή από τον κορονοϊό, είναι ανάγκη να κατεβαίνετε στους δρόμους για το οτιδήποτε; Θα απαντήσουμε λογικότατα. Εσείς, είναι τόσο μεγάλη ανάγκη, με τις σχολές κλειστές, τους φοιτητές στα σπίτια τους ή όπου αλλού τούς θέλετε, να νομοθετείτε «οτιδήποτε», αχρείαστο στο παρόν, για την Παιδεία; Και επί πλέον, αχρείαστο και επικίνδυνο, στο παρόν και στο μέλλον, για τη δημοκρατία; Και πώς αλλιώς να τό έκαναν οι δυστυχείς; Αν σήμερα βγήκαν στους δρόμους χιλιάδες ή έστω εκατοντάδες, σαν βγούμε από τον κορονοϊό...

Η πλατεία θα είν' γεμάτη από το νόημα που θα ’χει κάτι απ' τις φωτιές, στις γωνίες και στους δρόμους από συντρόφους οικοδόμους, φοιτητές!

Αλήθεια, τί να κάνει και τί να λέει για όλ' αυτά αυτή η ψυχή, που το έγραψε και το τραγούδησε;

ΤΡ.