Τον «Γατόπαρδο» παραγωγής τής «Πρόταγκον Τζη Αρ» τόν προβάλαμε τον Μάρτη, σήμερα βλέπουμε «επαναλήψεις» στο διαδίκτυο. Ξαναπρο­­βάλλουμε τη γνήσια κόπια, αν και λένε πως άλλαξαν πολλά από τότε...

Θα πρέπει να οπλιστούμε με μεγάλη υπομονή, αν είναι να μάς κλείσουν ξανά για δυο - τρεις μήνες στο σπίτι. Και να μη βγούμε στο δρόμο αλλό­φρονες, αψηφώντας τον «αποκορωμένο». Έχοντας πετάξει την τηλεόραση από το παράθυρο και το κομπιούτερ στο πάτωμα...

Νά χθες βράδυ, βάλαμε στο παλιό βίντεο να δούμε τον «Γατόπαρδο», με τον αξέχαστο Μπαρτ Λάνκαστερ, σε σκη­νοθεσία Λουκίνο Βισκόντι. Σ' ένα διάλειμμα, ρίχνουμε μια ματιά στο κομπιούτερ. Να πέσουμε σε μια καλή είδηση στο δια­δίχτυο, μέρες που είναι. Αλλά πού τύχη; Και τί απροσδόκητος συνειρμός! Στο «Πρότραγκον» σάιτ πέφτουμε πάνω σ' έναν κινηματογραφικό τίτλο. «Το τσιτάχ και το ζαρκαδάκι». Καλά το ζαρκαδάκι, φέρνει κάτι από γατό­παρδο, αλλά τσιτάχ, τσιτάχ...

Ανοίγουμε τη Wikipedia σ' άλλο «παράθυρο». Τσιτάχ ή τσίτα, αγγλιστί cheetah, ο γατόπαρδος! Ε αυτό πια παρα­πάει, τέτοια σύμπτωση... Γυρνάμε τον μπράουζερ πίσω, να διαβάσουμε στο «Πρόταγκον» το στόρυ. Το τσιτάχ υπο­κρίνεται ο Μητσοτάκης και ζαρκαδάκι είναι ο Τσίπρας!

Τί άλλο θ' ακούσουμε, θεέ μου! Δεν φτάνει που «πρώτοι πήραμε μέτρα». Που έχουμε πρωθυπουργό μας τον "Τσώρτσιλ» (μια παραγωγή τής «Πρόταγκον Τζη Αρ"). Που «συγκρίνουμε τούς αριθμούς μας» με ασύγκριτα νούμερα ("Οι Έλληνες και οι άλλοι», άλλη «Πρόταγκον» προντάκτσιον). Που μάς «ανιχνεύουν» με τεστ σταγο­νόμετρο, αλλά μάς ρουφάνε τά προς το ζειν με μπουρί. Που τραβάνε την καραντίνα τής ζωής μας στο άπειρο... Τώρα να υποκλιθούμε και στην τσίτα!

Το ζαρκαδάκι, νεαρός Αλαίν Νταιλόν, στην ταινία τού Βισκόντι... Σε σκηνή από άλλη ταινία, που είδαμε πρόπερσι στο θερινό σινεμά παραδίπλα στην «Αίγλη», κρατούσε ένα μαξιλαράκι, παραγεμισμένο. Θα το ξεσκίσει ο γατόπαρδος...

Βλαστημώντας, όχι τα θεία, αλλά τα ανθρώπινα, ξαναπέφτουμε στον καναπέ. Να βολευτούμε, με τη συνέχεια τού φίλμ. Που να πάρει! Δεν είχαμε κάνει «πόουζ»... Μόλις προλάβαμε τούς τελευταίους υπότιτλους τής ταινίας και το τέλος από το μυθιστόρημα τού Τζουζέππε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα. 

Πρέπει όλα ν’ αλλάξουν, αν θέλουμε να μείνουν όλα όπως είναι...

ΤΡ.