Τρεις φράσεις, από ένα και μόνο «άρθρο», από έναν και μόνο «αρθρογράφο», εν προκειμένω και «συγγραφέα», αρκούν για να καταλάβει κανείς πώς τα «μέσα» της νεοπαγούς κανονικότητας «είδαν» και «μεταδίδουν» όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες στο Κουκάκι.
Γράφαμε προ καιρού, βλ. εδώ… Θεοδωρόπουλος, Τριανταφύλλου, Μανδραβέλης, Δοξιάδης, από την Καθημερινή ώς το Athensvoice.gr και το Protagon.gr (στο τελευταίο διαπρέπει εξ ίσου ένας άλλος «αστέρας» ονόματι Γιαννακίδης), από την ιδεολογικοποίηση της κανονικότητας καιρός είναι να περάσουν σε πρακτικές που απορρίπτουν μετά βδελυγμίας (ως «σταλινικές»). Σήμερα προσθέτουμε, πρακτικές, τουλάχιστον όσον αφορά τον πρώτο, χυδαίες, άθλιες και γκαιμπελικές, με ροπή να εξελιχθούν σε φασιστικές.
Ο κύριος Τάκης Θεοδωρόπουλος, λοιπόν, υπογράφει στη χθεσινή ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής (Kathimerini.gr), πιθανότατα και στην έντυπη, ένα κατάπτυστο άρθρο με τον (πιο κατάπτυστο) τίτλο «Μια ‛Πασταφλώρα’ στο Κουκάκι», όπου αναφέρει και τα εξής. Και μην πει κανείς ότι τα «αποσπάσαμε», σκόπιμα, αγνοώντας τα «συμφραζόμενα»! Αυτό ήταν πάντοτε μια καλή «δικαιολογία» των Θεοδωρόπουλων:
«Ο πατέρας σκηνοθέτης, η μητέρα απλώς μητέρα, ο ένας γιος ασκούμενος δικηγόρος και ο άλλος φοιτητής.
Για να έχουν τόσο νέα παιδιά συμπεραίνεις ότι είναι και οι ίδιοι παιδιά της μεταπολίτευσης».
«Υπάρχει δόλος; Η κατάληψη δημιουργεί δικαιώματα χρησικτησίας; Πόσες μεγάλες περιουσίες δεν οικοδομήθηκαν από καταπατητές;».
«Και η μάνα της υπόθεσης μού θυμίζει τη Μαίρη Αρώνη σαν ‛Πασταφλώρα’ των καταλήψεων».
Τα σχόλια, δικά σας. Από εμάς μόνο το εξής:
Το εικονιζόμενο μυθικό τέρας, ο γρύπας, λογότυπος της εγκρίτου των εγκρίτων, διαθέτει σώμα λιονταριού, κεφάλι και φτερά αετού, αλλά καταλήγει σε ουρά φιδιού…