Η ιστορία μας είναι γνωστή από την εποχή τού Κρούτσεφ και τού Κέννεντυ (έτσι τους λέγαμε και τους γράφαμε τότε). Μας ήρθε στο μυαλό, θα καταλάβετε παρακάτω γιατί. Ας την ξαναθυμηθούμε, σε δική μας «λογοτεχνική» εκδοχή, να σκάσει τό χειλάκι μας με όσα συμβαίνουν γύρω μας...

Ένας ρώσος, «σοβιετικός» τότε κι ένας αμερικάνος, επιστήμονες που γνωρίστηκαν σ' ένα συνέδριο στη Σουηδία, συμφώνησαν να αλληλογραφούν και να ανταλλάξουν επισκέψεις στις χώρες τους.

Πρώτος επισκέπτεται τις Ηνωμένες Πολιτείες ο ρώσος. Ο αμερικανός φίλος τόν υποδέχεται στη Νέα Υόρκη και τον ξεναγεί στα άπειρα αξιοθέατατα τής μεγαλούπολης. Από τον υπόγειο σιδηρόδρομο με το πυκνό δίκτυο και τους αμέτρητους συρμούς να περνάνε κάθε λεπτό ώς την κορυφή τών ουρανοξυστών και σ' όλα τ' άλλα θαύματα τής μητρόπολης τού ελεύθερου κόσμου. Ο ρώσος μένει εκθαμβος και φεύγει από την Αμερική μ' έναν καπιταλι­στικό κόμπο στο στομάχι, αλλά και πιο πιστός στη σοβιετική πατρίδα.

Την άλλη χρονιά, όπως είχαν συμφωνήσει, επισκέπτεται ο αμερικάνος τη Μόσχα. Και η Μόσχα δεν υστερεί σε αξιοθέτα. Ο ρώσος δεν παρέλειψε να τά δείξει ένα προς ένα στον αμερικανό φίλο, που έδειχνε να έχει εντυπω­σιασθεί. Τελευταίο άφησε να τού δείξει τόν υπόγειο τής Μόσχας με τους καταπληκτικούς ως γνωστόν σταθμούς, να μη λέμε πολλά, ξαναδέστε τή φωτογραφία.

Κατέβηκαν σ' έναν απ' αυτούς και ο αμερικάνος έμεινε πραγματικά έκθαμβος. Τί να πρωτοδεί; Πολυελαίους, πίνακες, προτομές... Κι ενώ ο φίλος τού απαριθμούσε τις διαδρομές ανά τις συνοικίες και τα προάστεια τής πρωτεύουσας τού σοσιαλισμού, το γειτονικό Κοτέλνικι, το Κρασνογκόρσκ, το Λιούμπερτσι, εκείνος αναρωτιόταν για κάτι άλλο. Τραίνα δεν είχαν περάσει τόσην ώρα που βρίσκονταν εκεί, πού στο δικός τους υπόγειο που περνούν κάθε λεπτό! Και τό ’πε μ' όλη την καλή διάθεση στο ρώσο φίλο του. Εκείνος τού απαντάει (σαν να τού ’φύλαγε κάτι από τη Νέα Υόρκη)...

Κι εσείς καταπιέζετε τούς μαύρους!

Το λένε λέει όταν κάποιος βρίσκεται σε αδυναμία να δώσει μια πειστική εξήγηση*, αλλά εμείς δεν το πολυπι­στεύουμε. Αντισοβιετικό μεν, αλλά και λίγο αντιρατσιστικό, έχουμε τή συνείδησή μας κάπως ήσυχη...

* Ο Μπακογιάννης, για να ξεχάσουμε τις άλλες αηδίες του στην Αθήνα, πρότεινε να μετονομαστεί ο σταθμός τού μετρό από «Ευαγγελισμός» σε «Παναγούλης»! Ο Μπάμπης, ο Παπαδημητρίου ντε, προκειμένου να εξηγήσει ότι «το νερό, δυστυχώς, είναι φθηνό», επικαλέστηκε τή «σπα­τάλη» του...

ΤΡ.