22 Μαΐου τού 1963, δεν ξεχνάμε τή στυγερή δολοφονία τού αγωνιστή τής ειρήνης, διαπρεπούς γιατρού, αθλητή και βουλευτή τής Αριστεράς και συμπατριώτη μας Γρηγόρη Λαμπράκη.
Το μετεμφυλιακό κράτος, αλωμένο από τη δοσιλογική και φασιστική δεξιά, υπήρξε ο ηθικός αυτουργός και εκτελεστής τού εγκλήματος. Ενός εγκλήματος που στόχευε να καταπνίξει κάθε φωνή που μιλούσε τότε για ειρήνη, αφοπλισμό, ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη.
Σήμερα, οι εξοπλισμοί και ανταγωνισμοί τών ιμπεριαλιστικών κρατών εντείνονται. Η φτώχεια επεκτείνεται, από την καπιταλιστική εκμετάλλευση χωρών και εργαζομένων. Οι περιφερειακοί και εμφύλιοι πόλεμοι δεν έχουν εκλείψει (η Λωρίδα τής Γάζας είναι τό τελευταίο «κρούσμα"). Η δημοκρατία και τα κοινωνικά δικαιώματα συρρικνώνονται.
Στην περιοχή μας, οι κυρίαρχες τάξεις και οι κυβερνήσεις, για να ξεπεράσουν τις δομικές ανεπάρκειές τους, από την υποτέλεια και την εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, επιδιώκουν, με πρόφαση και την επιδημία τού κορονοϊού, να αποπροσανατολίσουν τούς λαούς φέρνοντας στο προσκήνιο υπαρκτές και ανύπαρκτες εθνικές αντιθέσεις, εντείνοντας τή φτώχεια και τους εξοπλισμούς και αυξάνοντας τούς κινδύνους συρράξεων.
Σήμερα, δεν έχουμε τό προνόμιο τής σιωπής. Το αύριο, θα είναι πιο ζοφερό και δύσκολο. Η επιλογή τού Γρηγόρη Λαμπράκη και τόσων άλλων επώνυμων και ανώνυμων αγωνιστών, για ειρήνη, αφοπλισμό, ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, είναι καθήκον κάθε πολίτη.