Πράγματι, όπως παρατήρησε κάποιος στο διαδίκτυο, διάλεξαν τώρα να προκαλέσουν την κοινωνία με εξήντα (60) ώρες εργασία την εβδομάδα! Θα την προκαλέσουν όμως;
Βλέπετε, ξέρουν να εκμεταλλεύονται (και) τη συγκυρία. Της πανδημίας, την οποία εσκεμμένα άφησαν να πάρει διαστάσεις, ώστε να δημιουργηθεί τό «κατάλληλο» περιβάλλον. Έτσι τώρα, ενώ γύρω τους ο τόπος βιώνει μια καταστροφή, οι εικονιζόμενοι «νεκροθάφτες» τής κοινωνίας φέρνουν στη Βουλή νομοσχέδιο για την αλλαγή μετά από σαράντα χρόνια τού βασικού εργασιακού νόμου τής χώρας, του 1264 τού 1982. Όχι φυσικά για να τόν εκσυγχρονίσουν, αλλά για να θάψουν κάθε κεκτημένο και νομοθετικά κατοχυρωμένο δικαίωμα τών εργαζομένων (με τους αγώνες τους).
Θα θυμάσθε με τί θρασύτητα ο κύριος Μητσοτάκης είχε πει στη συνέντευξη στη Διεθνή Έκθεση τής Θεσσαλονίκης. «Είναι βέβαιο ότι αμέσως θα ηχήσουν τά τύμπανα τού πολέμου, γιατί τα εργασιακά έχουν και μια εικόνα ταμπού για την αντιπολίτευση, ως προς το πόσο επιδιώκει να τά σηκώνει...». Θα ηχήσουν όμως τα τύμπανα τού (εννοείται) κοινωνικού «πολέμου», που οφείλουμε να «σηκώσουμε»!
Προς το παρόν «ήχησαν» οι ανακοινώσεις τών κομμάτων μετά την έγκριση από το υπουργικό συμβούλιο τού εργατοκτόνου νομοσχεδίου που εισηγήθηκε ο κύριος Βρούστης. «Εργασιακό οδοστρωτήρα» τό χαρακτηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, «νομοθετικό έκτρωμα για τα Εργασιακά» το ΚΚΕ. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις; Αναμένουμε, διότι αρκεί μόνο αυτό, με βάση την κυβερνητική ανακοίνωση, να «ηχήσουν τά τύμπανα»...
Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν τούς εργαζομένους έως 10 ώρες ημερησίως! 134 χρόνια μετά την απεργία τού Σικάγο και ακριβώς 100 χρόνια ύστερα από την πρώτη νομοθέτηση τού 8ωρου στην Ελλάδα, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση τού ΚΚΕ. Θεσμοθείται δηλαδή η απορρύθμιση τού συστήματος υπερωριών και η απλήρωτη υπερωριακή εργασία, σύμφωνα με την ανακοίνωση τού ΣΥΡΙΖΑ. Και κατά την κυβερνητική ανακοίνωση, απροκάλυπτα, χωρίς πρόσθετη αμοιβή! Εφ' όσον ...και τα λοιπά. Ξέρετε, σ' αυτά τα «εφ' όσον» κρύβονται οι λεπτομέρειες τού (νεοφιλελεύθερου) διαβόλου...
Και δεν είναι λεπτομέρειες φυσικά ούτε η «απογραφή» (φακέλωμα!) τών εργαζομένων στο λεγόμενο Γενικό Μητρώο, η απρόσωπη ηλεκτρονική ψηφοφορία και η εν γένει εργοδοτική δικτατορία πάνω στον εργαζόμενο κόσμο.
Κοινωνική πρόσκληση, λοιπόν. Αλλά και πρόσκληση στον κοινωνικό αγώνα!