Μια βόμβα τής 17 Νοέμβρη που έσκασε τυχαία στα χέρια τού Σάββα Ξηρού σαν σήμερα το 2002 τον έκανε «ήρωα», από το πουθενά. Να μάς ταλαιπωρεί σήμερα (ΤΡ.)...
Το τελευταίο διάστημα η πολιτική ζωή τού τόπου δηλητηριάζεται από ένα φαινόμενο που έχει εμφανιστεί πολλές φορές στο παρελθόν. Παράνομες τηλεφωνικές υποκλοπές και μαφιόζικες πρακτικές, με τη συνεπικουρία μέσων μαζικής ενημέρωσης, εισβάλλουν στον πολιτικό διάλογο να καθορίσουν την πολιτική αντιπαράθεση, τον τρόπο σκέψης τών πολιτών, την πολιτική συμπεριφορά τους.
Ξαναγυρίσαμε στην πολιτική τής κασέτας, όταν πριν από καμιά τριανταριά χρόνια τις αγόραζε κανείς με το κιλό στην Ομόνοια. Και υπήρχαν για όλα τα γούστα. Από παρακολουθήσεις πολιτικών, ακόμη και πρωθυπουργών, έως και καταγραφές κλειδαρότρυπας. Αυτή τη φορά έχουμε μια ποιοτική διαφορά. Μαζί με τις παράνομες καταγραφές πολιτικών δημοσιεύεται και υλικό τής ΕΥΠ που αφορά παρακολουθήσεις ανθρώπων τού οργανωμένου εγκλήματος και επίορκων κρατικών υπαλλήλων. Όλα αυτά για να καλλιεργηθεί η εντύπωση πως η χώρα επί ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα ατέλειωτο εκκολαπτήριο παραβατικών και εγκληματικών συμπεριφορών σε όλα τα επίπεδα.
«Στη μεταπολιτευτική περίοδο τέτοιο παρακράτος σε τέτοια έκταση δεν υπήρξε», δήλωσε ο δήθεν συγκλονισμένος υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Τί λέτε, κύριε; Καταλαβαίνετε τί λέτε; Έχετε συναίσθηση του πολιτικού και πολιτειακού ρόλου σας; Τόσο ανεύθυνος και τόσο επικίνδυνος είστε;
Δεν χωράει αμφιβολία πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια άθλια επιχείρηση σπίλωσης και αμαύρωσης των πολιτικών αντιπάλων τής κυβέρνησης και συγκεκριμένα τού κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία αυτού τού τόπου, εμμέσως πλην σαφώς, επιχειρείται να συσχετιστεί ένας πολιτικός χώρος με το κοινό έγκλημα. Πρωταγωνιστής τής επιχείρησης ο υπουργός των κατασταλτικών μηχανισμών τού κράτους...
Αυτό είναι το παρακράτος. Γιατί το παρακράτος δεν ήταν ποτέ τίποτε περισσότερο από τη σκοτεινή δράση κρατικών μηχανισμών, με αρωγό και κάποια μέσα ενημέρωσης όποτε χρειαζόταν και με σκοπό την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων. Από τέτοιες πρακτικές η χώρα ουδέποτε κέρδισε. Αντίθετα έχασε πολλά. Και στο επίπεδο της πολιτικής και στο επίπεδο της ενημέρωσης και στο επίπεδο της δημοκρατίας.
Τί κάνουμε επομένως; Τα παρακμιακά φαινόμενα πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Όπως και οι φορείς τους. Το ζήτημα είναι αν θα τα αφήσουμε να κυριαρχήσουν. Και σ' αυτό δεν υπάρχουν Πόντιοι Πιλάτοι. Ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του.