Μαζί με όσα θάβουν (ή επιλεκτικά ξεθάβουν και προβάλλουν) από τη «σκευωρία» και το σκάνδαλο Novartis ...φυτεύουν και τις πατάτες που κάνουν στην εξωτερική πολιτική.
Θυμάσθε που υποδεχτήκαμε προ καιρού έναν μέγα «στρατάρχη» τής Λιβύης ονόματι Χαφτάρ μετά βαΐων και κλάδων. Προχθές ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας τού πρωθυπουργού κύριος Ντόκος δήλωσε το εξής σε κάποιο μέσο ενημέρωσης. «Διαλέξαμε λάθος πλευρά στη Λιβύη
Δεν ξέρουμε αν έπρεπε να διαλέξουμε τον άνθρωπο της «σωστής πλευράς» (Σάρατζ), αφού πρόκειται για ...πάρ’ τον έναν και χτύπα τον άλλον. Αλλά, αν ο κύριος Δένδιας και ο κύριος Μητσοτάκης παίζουν έτσι σ’ ένα τόσο άγριο γήπεδο εξωτερικής πολιτικής, δεν έχουν χάσει μόνο τη μπάλα, αλλά κινδυνεύουν να χάσουν και το παιχνίδι και το γήπεδο. Δηλαδή, κινδυνεύει η Ελλάδα να χάσει.
Ειδήμονες της εξωτερικής πολιτικής δεν είμαστε, αλλά κάθε νοήμων πολίτης μπορεί να καταλάβει πως κάτι δεν πάει καλά εδώ. Στοιχηματίσαμε σ' ένα ασθμαίνον (από τότε) αραβικό άλογο, που τώρα χάνει την κούρσα (του λιβυκού εμφυλίου) οριστικά. Γιατί; Να «απομονώσουμε» (για άλλη μια φορά!) τον Ερντογάν, που αλωνίζει στα μεσογειακά και διεθνή σαλόνια; Να τά έχουμε καλά με τον αιγύπτιο δικτάτορα Σίσι, τού οποίου ο Χαφτάρ είναι πράκτορας; Τώρα που χάνουμε τον πράκτορα του Σίσι, ανοίγουμε επικίνδυνη κουβέντα με τον ίδιο τον Σίσι! Για "μερική διευθέτηση» ΑΟΖ με την Αίγυπτο, η οποία θα κάνει και μία «μερική διευθέτηση» με την Τουρκία και άντε ο Μητσοτάκης και ο Δένδιας (η Ελλάδα δηλαδή) να καθαρίσουν με τον Ερντογάν και τον Τσαβούσογλου. Να μιλήσουμε για περιφερειακά καπιταλιστικά και ιμπεριαλιστικά παιχνίδια, θα τους μπλέξουμε πιο πολύ...
Οι Μητσοτάκηδες, επειδή έχουν κάποια συγγένεια με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, θεωρούν πως έχουν κληρονομήσει και τις διπλωματικές του ικανότητες του. Να αναλαμβάνουν εξ οφίτσιο την εξωτερική πολιτική. Με όποια «εθνικά θέματα» ανακατεύτηκαν, τα έκανα μπάχαλο! Ο πατέρας, που έκανε από νωρίς (κατοχή) ατελέσφορες «ορεινές συμφωνίες», παρέδωσε το μακεδονικό στον άσχετο νεαρό Σαμαρά και πρόβλεψε πως σε δέκα χρόνια θα το έχουμε ξεχάσει (πέρασαν τριάντα και το «ξέχασε» ο πρεσπομάχος υιός!), Η κόρη, που εμφανίζεται από ’δω κι από ’κει ως πλέον ειδήμων περί τα εξωτερικά, το μόνο που μπορεί να επικαλεστεί είναι το Βουκουρέστι (με τον Καραμανλή για το κυπριακό). Α ναι, προσέλαβε και τον απόφοιτο τού Χάρβαρντ και ανίδεο γιο σύμβουλό της...
Και φτάνουμε στον υιό, που τα φιλοκυβερνητικά εξαπτέρυγα, παρά το ρεζιλίκι που είχε υποστεί από τον ρεζίλη Τραμπ στον Λευκό Οίκο, τον ανήγαγαν σε ...Βενιζέλο (εκτός από Μωυσή, Δαλάι Λάμα, Τσώρτσιλ και Ηρακλή!). Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, με όλα τα «ιδιώνυμα» μειονεκτήματά του στην εσωτερική πολιτική, πήρε την μισερή Ελλάδα από τη Μελούνα και τη διπλασίασε, δίνοντάς της παράτα να παίξει μια ακόμα παρτίδα με την ιστορία. Παρτίδα με την οποία τώρα «παίζει» ο μικρέγγονός του Κυριάκος, ρίχνοντας στα διεθνή τραπέζια τα ρέστα μας...
Μια από τις αναμφισβήτητες διπλωματικές ικανότητες του παπού Ελευθερίου ήταν να διαλέγει συμμάχους!