Τον Μαρξ; Ούτε λόγος! Το σημερινό συλλαλητήριο τών εκπαιδευτικών στο Σύνταγμα στις 7.30΄ το βράδυ, μας έφερε στο μυαλό τη «φρίκη» τής γνωστής κυρίας τής Νέας Δημοκρατίας Μιράντας Ξαφά απέναντι στα μαθήματα των Κοινωνικών Επιστημών στα σχολεία. Μάλλον η ίδια οφείλει να τις ξανασπουδάσει (ΤΡ.)...
Έφριξε η κυρία Ξαφά διαβάζοντας τις απαντήσεις των μαθητών στα θέματα της Κοινωνιολογίας. Βρήκε λέει σαράντα δύο αναφορές στον Μαρξ και μόνο δύο στον Άνταμ Σμιθ και αυτό επιβεβαιώνει το μεγάλο έγκλημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κάνει τα παιδιά αριστερά!
Ο Άνταμ Σμιθ, λοιπόν, αν ζούσε σήμερα, θα έλεγε στην κυρία Μιράντα Ξαφά ότι είναι αγράμματη, διότι παρ' ότι οικονομολόγος αγνοεί το έργο του. Δεν έγραψε μόνο για τον «Πλούτο των Εθνών» και το περιβόητο «αόρατο χέρι» τής αγοράς, αλλά και την «Θεωρία των Ηθικών Συναισθημάτων», ένα από τα σημαντικότερα έργα στην ιστορία τής ηθικής φιλοσοφίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι το έργο τού Άνταμ Σμιθ για τα ηθικά συναισθήματα αποκρύπτεται από τους ταλιμπάν τού νεοφιλελευθερισμού, (αν το έχουν διαβάσει), διότι διορθώνει και συμπληρώνει το «αόρατο χέρι» τής αγοράς, επισημαίνοντας ότι για να λειτουργήσει δίκαια και αποτελεσματικά μια οικονομία, πέρα από την επιδίωξη του ατομικού κέρδους, έχει ανάγκη και από ηθικά συναισθήματα. Αυτά τα ηθικά συναισθήματα, δηλαδή, που δεν διαθέτει η κυρία Ξαφά και όλοι οι ταλιμπάν τού νεοφιλελευθερισμού. Ο Άνταμ Σμιθ θα έλεγε λοιπόν σε κάθε κυρία Ξαφά ότι αυτό που απουσιάζει παντελώς από τον εγκέφαλο της είναι η «ενσυναίσθηση» για τον άλλον και ιδιαιτέρως τον πιο φτωχό και αδύναμο.
Ο Άνταμ Σμιθ θα τής έλεγε επίσης ότι είναι και παντελώς ανέντιμη και ανήθικη, όχι μόνο διότι δεν συναισθάνεται τον άλλον, αλλά και διότι κάθε φορά που το «αόρατο χέρι» τής αγοράς, χωρίς καμία «ενσυναίσθηση», δημιουργεί μια τεράστια οικονομική κρίση, αλλά και σε κάθε καταστροφή, τότε η κάθε κυρία Ξαφά προσφεύγει θρασύτατα και ανερυθρίαστα στο κράτος και γλύφει αυτό που μισεί και επιθυμεί να καταγκρεμνισθεί. Πρόσφατο παράδειγμα η πανδημία του κορονοϊού και ο σωτήριος ρόλος τού δημόσιου συστήματος υγείας.
Η στάση αυτή τής κάθε κυρίας και κυρίου Ξαφά έχει την εξήγησή της. Κάθε ιδεοληψία συρρικνώνει τον εγκέφαλο, διότι τον εγκλωβίζει στη μία και μοναδική αλήθεια. Η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία είναι η πιο αδίστακτη και βάρβαρη από κάθε άλλη, διότι επαίρεται πως δήθεν είναι σύγχρονη και στηρίζεται σε μια «κοινή λογική», που η ίδια έχει κατασκευάσει, αλλά που στην πραγματικότητα λειτουργεί σαν την πιο μαύρη και αραχνιασμένη θρησκεία.
Τελικά, ο Άνταμ Σμιθ θα έλεγε στην κυρία Ξαφά ότι όλα αυτά που τής λέει είναι απλώς Κοινωνιολογία. Ότι η ιδεοληπτική κυβέρνησή της, κόβοντας το μάθημα της Κοινωνιολογίας δεν κάνει τα παιδιά αριστερά, αλλά λιγότερο ανθρώπους και από την άποψη αυτή είναι και μια ανήθικη κυβέρνηση. Κατασκευάζει δηλαδή τους αυριανούς «αρίστους» που θα ηγηθούν τής κοινωνίας κατ' εικόνα και ομοίωσή της. Γι’ αυτό και ο ίδιος, αν ζούσε σήμερα, αντί για «άριστος» της αγοράς και εχθρός τής κοινωνίας, θα προτιμούσε να διδασκόταν τις ανθρωπιστικές επιστήμες και τα καλλιτεχνικά μαθήματα και θα ήταν τιμή του να το έλεγαν αριστερό...