Η αλαζονεία τής εξουσίας είναι η έκφραση που χρησιμοποιούμε συνήθως. Έχοντας όμως ακούσει τον κύριο Μητσοτάκη στις δύο τελευταίες εμφα­νίσεις του στη Βουλή, μπορούμε να την διατυπώσουμε αντιστρόφως. 

Η εξουσία τής αλαζονείας! Πράγμα που σημαίνει πως δεν πρόκειται για κάποιον που «διαχειρίζεται», αλαζονικά ή όπως αλλιώς, την εξουσία. Αλλά για κάποιον που είναι υποχείριο(ς) μιας αλλαζονικής εξουσίας. Το ερώτημα, ποιός είναι η εξουσία, δεν θέλει ρώτημα.

Η άρχουσα και διαπλεκόμενη ελίτ τής χώρας, οι επιχειρήσεις και εργοδότες, ο ΣΕΒ και τα καθεστωτικά «μέσα» ενημέρωσης, με την αντίστοιχη «παιδεία» που επιβάλλουν στους εκκολαπτόμενους έλληνες πολίτες. Εν κατακλείδει και συντομία, το ελληνικό καπιταλιστικό κατεστημένο. Το οποίο δεν είναι καθόλου κεφαλαιοκρατικό! Αλλά από κατασκευής του αντλεί τα «κεφάλαιά» του από την υπεραξία τής εργασίας, τη φοροδιαφυγή, τις δημόσιες επενδύσεις, τις άλογες κρατικές επιχορηγήσεις, πάνω ή κάτω απ' το τραπέζι, που σε περιόδους κρίσης, όπως σ' αυτή που διανύσαμε και σ' αυτή που διανύουμε, είναι και «νόμιμες και θεμιτές».

Τί μάς διεμήνυσε λοιπόν η ως άνω αλαζών εξουσία σήμερα το πρωί στη Βουλή διά στόματος Μητσοτάκη (και «πειστικών» δημοσιευμάτων από τα εξ ίσου αλαζονικά «μέσα» της); Πως ούτε λίγο ούτε πολύ ζούμε σε μια χώρα παραδείσου! Ανάπτυξης, επενδύσεων, προστασίας τής εργασίας (με ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ και SURE, σιγουριά τών εργο­δοτών!), ψηφιακής «αστικής» επανάστασης, που δεν κατάφερε να κάνει η «καθυστερημένη», «αναλογική» αριστερά!

Πως μπορεί ακόμα και τις εποχές τού χρόνου να αλλάζει. Να σπέρνει το καλοκαίρι και να θερίζει το φθινόπωρο, στη θέση τού χειμώνα να φέρνει την Άνοιξη! Πως ο εκλεκτός της, δεν είναι μόνο εκλεκτός τού θεού (Μωυσής και Δαλάι Λάμα...), της ιστορίας και της μυθολογίας (Βενιζέλος, Τσώρτσιλ και Ηρακλής!), με τάσεις κρατικού παρεμ­βατισμού (Κέυνς...), αλλά νοιώθει και σοσιαλδημοκρατικά σκιρτήματα (ενός Ούλοφ Πάλμε και Βίλυ Μπραντ!). Εδώ βέβαια δεν έχει λόγο μόνο η κοινωνιολογία (τής αλαζονείας), αλλά και η ψυχανάλυση (του κεφαλαίου, που δεν πρόλαβε ο Μαρξ να την κάνει)...

Αλλά και τα όσα είπε το φερέφωνο τού αλλαζονικού καθωσπρεπισμού προχθές στη Βουλή για την παιδεία. Ενός καθωσπρεπισμού, που εκτός από political correct, επιδιώκει να έχει και social correct αποτελέσματα, στην κοινωνική μας «διαγωγή». Οι νέοι έλληνες πολίτες κατά τον κύριο Μητσοτάκη θα περνάνε από «φίλτρο αξιο­λόγησης συμπεριφοράς. Το σχολείο δεν θα περιορίζεται στη μετάδοση μόνο γνώσεων, αλλά και ήθους

Θα περνάμε δηλαδή από το δικό τους φίλτρο και θα συμπεριφερόμαστε με το δικό τους ήθος! Η αλαζονεία τους επιδιώκει όχι μόνο να εξουσιάσει το μυαλό μας. Να «συνουσιαστεί» με το μυαλό μας! Για να μην το πούμε αλλιώς...

ΤΡ.