Όλα συνέβησαν σε μια θολή, τόσο ως προς την στόχευση όσο και ως προς το ακροατήριο, εκδήλωση που διοργανώθηκε χθες Δευτέρα στο Πολεμικό Μουσείο.
Την πρόσκληση διένειμε το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, είχε τίτλο «Εκδήλωση Μνήμης για τα Θύματα της Τρομοκρατίας», υπότιτλο «Υπό την Αιγίδα του Πρωθυπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας» και κεντρικό σύνθημα «Δεν μισούμε, δεν ξεχνάμε, θα νικήσουμε».
Από την ομιλία Μητσοτάκη, με την οποία άνοιξε η τελετή, έμεινε η εμφανής και ελλειμματική ως προς την λογική της συνέπεια, πρόθεση ταύτισης κάθε μορφής βίας με την τρομοκρατία, από την ποινική και την ακτιβιστική βία έως την κινηματική δράση.
Εκείνο όμως που σφράγισε την εκδήλωση ήταν η ειδική ενότητα υπό τον τίτλο «Η τρομοκρατία υπό την οπτική των τεχνών και των γραμμάτων». Σ’ αυτήν την ενότητα ο αρθρογράφος των «Νέων» Ηλίας Κανέλλης και ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης βρήκαν χώρο και πεδίο δόξης λαμπρό να συνδέσουν την τρομοκρατία, ο μεν πρώτος με τον ρόλο μιας ιστορικής εφημερίδας που δεν υπάρχει πια, της «Ελευθεροτυπίας», ο δε δεύτερος με τον ριζοσπαστικό λόγο αριστερών πολιτικών.
Ποιά σχέση είχε η προσέγγιση αυτή με την «οπτική των τεχνών και των γραμμάτων» δεν αιτιολογήθηκε από κανέναν από τους δύο, ειδικά όμως ο Ηλίας Κανέλλης άνευ πολλών εξηγήσεων και τεκμηρίων έφτασε στο σημείο να αποδώσει την «κοινωνική αμφιθυμία απέναντι στο δολοφονικό φαινόμενο της τρομοκρατίας» στη «σχολή της Ελευθεροτυπίας» και στο γεγονός ότι η εφημερίδα δημοσίευε τις προκηρύξεις της 17 Νοέμβρη.
Χαρακτήρισε την ιστορική εφημερίδα, στην οποία και ο ίδιος υπήρξε εργαζόμενος, «φωνή της τρομοκρατίας», υποστήριξε ότι η «Ελευθεροτυπία» ουσιαστικά «πουλούσε» τρομοκρατικό υλικό για να έχει έσοδα και παραχάραξε ακόμη και την ιστορική διαφωνία του Γιώργου Βότση με την 17 Νοέμβρη λέγοντας ότι υπήρχαν δημοσιογράφοι που άνοιγαν διάλογο με τους τρομοκράτες μέσα από την εφημερίδα αποκαλώντας τους «Ένοπλε σύντροφε...».
«Έζησα με τα χρήματα που έφερναν στην εφημερίδα οι τρομοκράτες, γιατί για ένα μεγάλο διάστημα εργαζόμουν κι εγώ εκεί», είπε...