Και κριτική εξ ιδίων, από το νεοδημοκρατικό Antinews.gr και τον Κωνσταντίνο Τριανταφυλλάκη:

Όταν έκανα το διδακτορικό μου, ένας καθηγητής μας είπε, μεταξύ σοβαρού και αστείου: Θα έχετε ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Θα μπορείτε να κριτικάρετε όλους αυτούς τους θεωρητικούς, χωρίς κανένας να μπορεί να σας κατηγορήσει ότι το κάνετε από εμπάθεια ή ζήλεια! Θυμάμαι τον Κωνσταντίνο Τσάτσο να λέει ότι ένα δράμι πράξης είναι προτιμότερο από χίλια δράμια θεωρίας. Ο Μπίσμαρκ είχε 'πεί τη φράση Drei Professoren, Vaterland verloren (Καθηγητάδες τρείς, εχάθη η πατρίς...), που έμεινε στην ιστορία.

Αντιμετωπίζω πάντα με κάποια δυσπιστία όλους αυτούς τους θεωρητικούς, με τα μεταπτυχιακά, που τοποθετούνται σε θέσεις ευθύνης, για να ασκήσουν εξουσία. Οι περισσότεροι δεν ξεφεύγουν ποτέ από τις εμμονικές θεωρητικές τους προσεγγίσεις και φιλοδοξούν να τις εφαρμόσουν στην πράξη. Ξέρω αρκετούς πολιτικούς που τους πήραν στον λαιμό τους οι ...καθηγητάδες! Σήμερα, για παράδειγμα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (ο εθνάρχης...) δεν θα μπορούσε να διοριστεί ούτε ...Γενικός Γραμματέας σε Υπουργείο!

Στην πολιτική, ειδικότερα όταν είσαι στην κυβέρνηση, το ζητούμενο είναι να παράγεις έργο. Άρα, χρειάζονται άνθρωποι πρακτικοί και αποτελεσματικοί! Μια κυβέρνηση για να δικαιώσει την ύπαρξη της πρέπει να παράξει έργο το οποίο να αισθανθεί ο πολίτης!

Οι θεωρίες και η ...επικοινωνία δεν διέσωσαν καμιά κυβέρνηση!