Είχαμε μείνει με την εντύπωση πως είχε εξαντλήσει τήν ταξική του αφέλεια με την περίφημη δήλωση πως ...έξι χρονών ήταν εξόριστος στο Παρίσι! Επί χούντας... Το άλλο που μπορεί να περιμέναμε θα ήταν να μάς πει πως, νά εγώ, ένας νέος που σπούδασε στο εξωτερικό (στο Χάρβαρντ, με υποτροφία μας!), γύρισα στην Ελλάδα και έγινα πρωθυπουργός...
Αλλά τούτο, που είπε αφελέστατα στα Γιάννενα, στο προσυνέδριο που έκανε για το συνέδριο τής Νέας Δημοκρατίας (που δεν θα κάνει);
«Δίνουμε ειδικά φορολογικά κίνητρα σε νέους ανθρώπους που έφυγαν στα χρόνια τής κρίσης, από τη στιγμή που θα επιλέξουν να γυρίσουν στην πατρίδα. Και έχουμε εδώ πέρα παράδειγμα... Ο Παύλος σπούδασε στην Αμερική, επέλεξε να γυρίσει και να δουλέψει στον τόπο του, γιατί; Διότι βρήκε μια καλή δουλειά...».
Δεν μπορεί βέβαια να μην ήξερε πως ο Παύλος (δεν έχουμε τίποτα με το παιδί και δεν το ξέρουμε...) είναι γιος βιομηχάνου, που ο πατέρας του τού έδωσε δουλειά στη βιομηχανία του! Για τα φορολογικά και λοιπά «κίνητρα» στον πατέρα και υιό βιομηχάνους, δεν έχουμε αμφιβολία.
Brain drain, gain και drain again! Διαρροή τού πρωθυπουργικού εγκεφάλου...