Χιλή. Εκεί θα θαφτεί; Σε όλο τον κόσμο, μια διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη. Μετά τή χρηματοπιστωτική κρίση και οικονομικά κρίση και την πανδημία, η νεοφιλελεύθερη οικονομία έχει χάσει τή λαϊκή συναίνεση, ένα συχνά εκρηκτικό αίσθημα κατά τού κατεστημένου έχει κυριεύσει τήν κοινωνία. Σε απάντηση, οι ελίτ έχουν στραφεί στην ακροδεξιά...
Σε μια πολιτική κλειστών συνόρων, αυταρχισμού και υπερσυντηρητισμού, για να διατηρήσουν έναν βιώσιμο εκλογικό συνασπισμό και την εξουσία!
Αυτή η διαδικασία έχει βάλει μια νέα ακροδεξιά σε μετωπική μάχη με μια νέα αριστερά, η οποία έχει αναδυθεί, αν και όχι τελείως έτοιμη να αναλάβει τόν ρόλο της, από μια δεκαετία κοινωνικής αναταραχής.
Στη Χιλή, ξανά και ξανά κατά τη διάρκεια τής προεκλογικής εκστρατείας για την εκλογή Προέδρου που έγινε χθες, έναν χρόνο ύστερα από τη συνταγματική εξέγερση, ο Γκάμπριελ Μπόριτς, υποψήφιος τής Αριστεράς, που εμφανίστηκε από τα κοινωνικά κινήματα (τα αποτελέσματα τού πρώτου γύρου τον φέρνουν δεύτερο και στον δεύτερο γύρο), ανέβαινε στην εξέδρα για να δηλώσει...
«Αν η Χιλή ήταν η γενέτειρα τού νεοφιλελευθερισμού, θα είναι και το νεκροταφείο του». Το κίνημα που στέκεται πίσω του βρίσκεται τώρα τόσο στο χείλος της νίκης όσο και στο χείλος της καταστροφής... Ο Χοσέ Αντόνιο Καστ, υποψήφιος τής ακροδεξιάς, κάποτε υποστήριξε. «Αν ζούσε ο Πινοσέτ θα με ψήφιζε»...