Ο Οκτώβριος «παρέδωσε» στον Νοέμβριο 88.000 κρούσματα και 1.126 απώλειες (15.990 συνολικά). Ο νέος μήνας «παρέλαβε» ήδη με 5.449 κρούσματα και 52 απώλειες, την πρώτη του μέρα! Το τί έκανε η κυβέρνηση γι' αυτή τη ζοφερή αλληλουχία (και τί σκοπεύει...), το περιγράφει σήμερα στο κύριο άρθρο της η Efysn.gr...
Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση Μητσοτάκη αγνόησε τις υποδείξεις τών ειδικών και βρίσκεται πίσω από τις εξελίξεις στο μέτωπο τής πανδημίας. Τα ίδια έκανε και πέρυσι όταν τέτοια εποχή, ευρισκόμενη σε αδιέξοδο, αφού προηγουμένως δεν είχε λάβει κανένα μέτρο, έθεσε τή χώρα σε επαναλαμβανόμενα λοκντάουν.
Φέτος, με το όπλο τών εμβολίων στο χέρι, κάθε τρεις και λίγο η κυβέρνηση κήρυττε τό τέλος τής πανδημίας και την έξοδο στην ελευθερία, ενώ ο πρωθυπουργός, τον Φεβρουάριο, όρισε και την απόσταση που μάς χώριζε από το τέρμα τού τούνελ. Μόλις ένα μίλι, που ήδη το διανύαμε ή αλλιώς ένα δίμηνο περιορισμών και μετά τέλος.
Έχουμε τονίσει με κάθε ευκαιρία ότι το ζήτημα τής πανδημίας δεν είναι επικοινωνιακό και ότι ο ιός δεν κάνει χάρες, το αυτονόητο δηλαδή. Δυστυχώς όμως αυτή η κυβέρνηση ούτε τα αυτονόητα αντιλαμβάνεται. Έτσι φτάσαμε στο σημείο ο φετινός Οκτώβριος να καταγράφεται στην ιστορία τής πανδημίας στη χώρα μας ως ο πιο τραγικός μήνας με 86.408 καταγεγραμμένα κρούσματα και 1.110 θανάτους.
Ήταν φανερό πού οδηγούνταν τά πράγματα λόγω τής υπερμεταδοτικότητας τής μετάλλαξης Δέλτα, του σταθερά υψηλού αριθμού τών κρουσμάτων, της χαλάρωσης τών μέτρων, της ικανότητας τού ιού να μεταλλάσσεται, αφού υπάρχει χώρος γι’ αυτό, καθώς δεν υπάρχει εθνικό τείχος ανοσίας και οι εμβολιασμοί παγκοσμίως βρίσκονται σε χαμηλό επίπεδο, ειδικά στις φτωχές και στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Θα μπορούσαμε να αποφύγουμε αυτή την τραγωδία με μια άλλη πολιτική. Με αυστηρά μέτρα προφύλαξης παντού και για όλο τον πληθυσμό, με την ενίσχυση τού ΕΣΥ αντί της αποδυνάμωσής του, με την ενημέρωση τών πολιτών με όρους αλήθειας και όχι προπαγάνδας.
Επιλέχθηκαν ο χωρισμός τών πολιτών σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, ο στιγματισμός, ο κοινωνικός αυτοματισμός, ο καταναγκασμός και ο υπερτονισμός τής ατομικής ευθύνης.
Αποδείχτηκε στην πράξη ότι αυτή η πολιτική έφερε τό ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο και έτσι βρισκόμαστε σήμερα σε χειρότερη κατάσταση απ’ ό,τι πέρσι τέτοια εποχή. Θα ξανακλείσει η κυβέρνηση τήν κοινωνία στα σπίτια ή αυτή τη φορά θα δοκιμάσει τη λεγόμενη ανοσία τής αγέλης και όσοι επιβιώσουν; Σ' αυτό το δίλημμα έχει φέρει τη χώρα...