Υπάρχει μια τελευταία φωτογραφία. Την άλλη, τήν έχουν κάνει αφίσα και γκράφιτυ. Εμείς θα τόν θυμόμαστε έτσι...
Σαν σήμερα 9 Οκτωβρίου τού 1967 λίγο μετά τη μία το μεσημέρι, ένας υπαξιωματικός τού βολιβιανού στρατού, για την ιστορία ονόματι Μάριο Τεράν, καθώς άνοιξε με το όπλο του διστακτικά την πόρτα, άκουσε τόν βαριά τραυματισμένο αιχμάλωτο να τού λέει. «Ήρθες να μέ σκοτώσεις; Ρίξε, δειλέ, έναν άνθρωπο θα σκοτώσεις...».
Λέγεται πως ο υπαξιωματικός Τεράν πράγματι δίστασε να πυροβολήσει αμέσως, όπως είχε ρητά διαταχθεί, αλλά εν τέλει εκτέλεσε τή διαταγή που τού είχαν δώσει. Ο συγκεκριμένος αιχμάλωτος έπρεπε πάση θυσία να πάψει να ζει. Και να τό μάθει η οικουμένη... Την άλλη μέρα, οι δημοσιογράφοι, που έφεραν στο Βαγιεγκράντε με στρατιωτικά ελικόπτερα, αντίκρυσαν πάνω σ' ένα πρόχειρο κρεβάτι το άψυχο κορμί ενός γενειοφόρου άντρα, γυμνό από τη μέση και πάνω, με χακί παντελόνι και στρατιωτική ζώνη...
Η τελευταία φωτογραφία, με τους δολοφόνους του στρατιωτικούς και τους δημοσιογράφους πάνω από το νεκροκρέβατό του, εκδικητική, θα τον κρατούσε εσαεί εν ζωή σε όλη την οικουμένη!
*Γιατί έλεγε Φίλε ή Έ, εσύ! (che! στα νοτιοαμερικάνικα ισπανικά). Σκουντώντας μας...