Το κόμμα τής Νέας Δημοκρατίας γιορτάζει σήμερα την 47η επέτειο τής ιδρύσεώς του. Θα έλεγε κανείς ότι, ως ώριμο πλέον πολιτικό κόμμα και για πολλοστή φορά στην εξουσία, αποτελεί ευτύχημα για τη χώρα...
Αν και η Νέα Δημοκρατία τού Κυριάκου Μητσοτάκη δεν θα γιορτάσει σήμερα δεόντως (αφού αποφεύγει συστηματικά αναφορές στον ιδρυτή της Κωνσταντίνο Καραμανλή, όχι ότι μάς κόφτει δηλαδή...), εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να θυμόμαστε περί ποιάς «Νέας Δημοκρατίας» πρόκειται.
«Γεννήθηκε» πράγματι το 1974 η Νέα Δημοκρατία; Άναψε για πρώτη φορά τότε ο πυρσός της, που θα έκαιγε «τις παραπλανητικές ετικέτες τής Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς»! Δεν ήταν τυχαία η επιλογή τού πυρσού. Είναι ένα αταβιστικό (επανεμφανιζόμενο) έμβλημα τής διαχρονικής ελληνικής δεξιάς (τον κάπως ηπιότερο φοίνικα τού Ιωάννου Καποδίστρια τόν αποπτέρωσε η δεξιά δικτατορία...). Αλλά δεν άναψε για πρώτη φορά το 1974. Η «γέννηση» και η ύπαρξη τής Νέας Δημοκρατίας έχει κάτι το απόκοσμο...
Ο πυρσός τού 1951, τού στρατηγού Παπάγου και του Ελληνικού Συναγερμού, δεν διέφερε καθόλου (παρά μόνο στο αποκρουστικό φόντο του) από τον πρώτο πυρσό τής Νέας Δημοκρατίας, όταν ο «ιδρυτής» της, στον «δρόμο του προς την Ευρώπη», επέτρεψε γύρω στο 1980 να χρησιμοποιηθεί ως έμβλημα τού κόμματος αντικαθιστώντας τη φωτογραφία του. Έκτοτε τον «στιβαρό» πυρσό τού «ιδρυτή», διαδέχθηκε η «λάιτ» έκδοση τού Σαμαρά το 2011 και αυτήν η έκδοση τού 2018 σε «μια πιο αφαιρετική εκδοχή» κατά τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ωστόσο, ο λύκος κι αν εγέρασε και άλλαξε τήν προβιά του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του! Το κόμμα τής ελληνικής δεξιάς όχι απλώς εγέρασε, αλλά είναι απόκοσμα υπέργηρο. Τουλάχιστον διακοσίων χρόνων! Και μέσα στην άνοιά του επιχειρεί μετά μανίας να συνεορτάσουμε τά 200στά τόσα γενέθλιά του με την Επανάσταση τού '21! Το έχουμε ξαναγράψει, αλλά ας το επαναλάβουμε «τιμώντας» πλήρως τη γενέθλιο ημέρα της.
Η αυτάρεσκα λεγόμενη σήμερα Νέα Δημοκρατία, το κόμμα τής δεξιάς, κρατάει από τους κοτσαμπάσηδες, φόρεσε τόν τζουμπέ τού Δημητρίου Βούλγαρη και ιδιοποιήθηκε τό «χαρακτηριστικό» πρώτο όνομά του, «Εθνικό Κόμμα» (μη χάσει!), από τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη στα τέλη τού προπερασμένου αιώνα, επονομαζόμενο και «δηλιγιαννικό» κόμμα (και μετά δε από έναν αιώνα «καραμανλικό"…).
Το «νέκρωσε» ο Βενιζέλος, μεταξύ 1910 και 1920 ξαναγεννιέται ως «Λαϊκό Κόμμα» από τον Δημήτριο Γούναρη με «μαμή» τον τότε βασιλέα Κωνσταντίνο. Επιβίωσε τής κατοχής και τής απελευθέρωσης και ξαναγεννιέται τό 1951 ως «Λαϊκός Συναγερμός» από τον στρατηγό Παπάγο. Ειρήσθω εν παρόδω, τα γενέθλια τής Νέας Δημοκρατίας συμπίπτουν με την επέτειο τού θανάτου τού στρατηγού (πέθανε σαν σήμερα 4 Οκτωβρίου τού 1955). Τυχαίο;
Το 1956 ξαναγεννιέται ως «Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις ‐ ΕΡΕ» από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος το 1974 ευτύχησε να ...ξαναγεννήσει, τη Νουδού! Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει... Μετά από κάθε επαναστατική, απελευθερωτική, μεταρρυθμιστική, μεταπολιτευτική εξέλιξη, να μην έρχονται στήν εξουσία οι πρωταγωνιστές τους! Τους αστούς καραβοκυραίους και τους κλεφτοκαπεταναίους τού '21 υποκατέστησε μια ξένη μοναρχία με αυλή τούς κοτσαμπάσηδες, τον Κουμουνδούρο και τον Τρικούπη οι Γουλιμήδες, τον Βενιζέλο που πήρε τήν Ελλάδα από τη Μελούνα και τη διπλασίασε το νεότευκτο (υποτίθεται) «Λαϊκό Κόμμα», την εαμική αντίσταση στον κατακτητή το νεκραναστημένο «Λαϊκό Κόμμα», την αντίσταση στη δικτατορία ο απών «εθνάρχης»...
Και τις πεντ' έξι φορές, το κόμμα τής Νέας Δημοκρατίας «γεννήθηκε» με παρθενογένεση... Με τις αλλεπάλληλες μεταμορφώσεις του, πού να βρει και καιρό να υπηρετήσει παραγωγικά την τάξη που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί (αν υποθέσουμε ότι μπορεί να υπάρχει στην Ελλάδα κάτι τέτοιο, αστική τάξη); Ιστορικό σύνδρομο, που μετά τις εκλογές τής 7ης Ιουλίου 2019 μετετράπη σε βαρύτατη και επικίνδυνη πολιτική ασθένεια, υποκρισίας και κοινωνικής αναλγησίας. Η ιδρυτική διακήρυξη τής 4ης Οκτωβρίου 1974 δεν διστάζει καθόλου να τό διακηρύξει...
«Νέα Δημοκρατία είναι το σύστημα με το οποίο οι ολιγώτεροι και οι επώνυμοι καθοδηγούν τούς περισσοτέρους και ανωνύμους». Οι ολιγώτεροι και επώνυμοι! Τους περισσότερους και ανώνυμους... Αν δεν το προσέξατε. Όχι το κόμμα, η παράταξη... Το σύστημα! Που επί Κυριάκου Μητσοτάκη «ξαναγεννιέται», ως απόκοσμο τέρας!