Οι άνθρωποι παίζουν με τα πάντα! Με μια αστήρικτη λογικά αιτιολογία ότι «η σύγχρονη προσέγγιση της οργάνωσης της πόλης (τί ακριβώς σημαίνει αυτό;) επιβάλλει το μετρό της Αθήνας να αποτελεί μέρος της ιστορίας και της ζωής της», μετονομάζουν τον σταθμό του Ευαγγελισμού σε «Παύλος Μπακογιάννης» και τον σταθμό του Αγίου Δημητρίου σε «Αλέκος Παναγούλης»...
Κατά πρώτον. θα σκέφτονταν ποτέ να τιμήσουν τον αείμνηστο Αλέξανδρο Παναγούλη μόνον, με τις χειροπέδες του;
Και για τί ακριβώς τιμάται ο Παύλος Μπακογιάννης; Αντικαθιστώντας με τ' όνομά του ένα εμβληματικό για εκατομμύρια ασθενείς και συγγενείς τους όνομα; Επειδή υπήρξε θύμα της «17 Νοέμβρη»! Να μετονομάσουμε τότε ή να φτιάξουμε (για να «προσεγγίζουμε» πραγματικά την πόλη) άλλους δεκαέξι σταθμούς μετρό...
Ύστερα. Καμμία συστολή δεν αισθάνονται απέναντι στην όποια μνήμη του δικού τους ανθρώπου οι «αξιωματούχοι» και συναποφασίσαντες συγγενείς του; Με πρώτον τον γιό του και δήμαρχο της πόλης; Τιμά έτσι ή ευτελίζει τη μνήμη του πατέρα του; Η οικογενειακή του τραγωδία τον ωρίμασε ως δημόσιο άνδρα ή παίζει ακόμα με ...το τραινάκι του;
Τέλος, με τη φόρα που έχουν πάρει. Να περιμένουμε να αποτελέσει «μέρος της ιστορίας και της ζωής μας» η «Πλατεία Κωνσταντίνου Μητσοτάκη - Συντάγματος», η «Πλατεία Κυριάκου Μητσοτάκη - Κλαυθμώνος» (δεν νομίζουμε ότι μπορεί να διεκδικήσει κάτι άλλο...), η «Λεωφόρος Ντόρας Μητσοτάκη ‐ Μπακογιάννη - Πανεπιστημίου», η «Οδός Κώστα Μπακογιάννη - Πατησίων», η «Οδός 7ης Ιουλίου - 3ης Σεπτεμβρίου»... Για τα υπόλοιπα και επερχόμενα μέλη της «αγίας οικογένειας» έχει τόσους δρόμους η Αθήνα!
Μην αμελήσετε. Πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον θα έχει πολύ ξηρασία. Μ' αυτούς...
Βλ. σχετικές αναρτήσεις: Σταθμοί και εκκλησίες - Φως στο τούνελ...