Το πρόγραμμα ύψους 2,25 τρισ. δολαρίων, περίπου το 10% τού ΑΕΠ τών ΗΠΑ, για την ανανέωση τών εθνικών υποδομών, που εξήγγειλε ο Τζο Μπάιντεν, προκάλεσε στον αμερικανικό Τύπο και στο διαδίκτυο συνειρμούς με το «New Deal» τού Φράνκλιν Ντέλανο Ρούσβελτ και τη «Μεγάλη κοινωνία» τού Λύντον Τζόνσον.
Ο Μπάιντεν ενταφιάζει τον Ρηγκανισμό! Διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, στο Info-War.gr...
Ο χρόνος θα δείξει αν οι εκτιμήσεις αυτού τού είδους είναι υπερβολικές. Δύσκολα θα διαφωνήσει όμως κανείς με την κεντρική εκτίμηση τών New York Times. «Είναι ένα στοίχημα (του Μπάιντεν) ότι το κράτος μπορεί να πετύχει κολοσσιαία πράγματα, τα οποία δεν μπορεί να πετύχει ο ιδιωτικός τομέας». Εξέλιξη που μαρτυρεί ότι το τραύμα τής πανδημίας και η κλιμάκωση τών κοινωνικών και φυλετικών ανισοτήτων μετατόπισαν το κέντρο βάρους τής εθνικής πολιτικής ζωής προς τα αριστερά. Να σημειωθεί ότι το κόστος τού προγράμματος Μπάιντεν προβλέπεται να καλυφθεί από τη σημαντική αύξηση τών φόρων στα επιχειρηματικά κέρδη και στα εισοδήματα άνω τών 400.000 δολαρίων για τα επόμενα 15 χρόνια.
Αν όμως το νεοφιλελεύθερο δόγμα, που έγινε κοσμική θρησκεία χάρη στη Θάτσερ και τον Ρήγκαν, πνέει τα λοίσθια στην Αμερική, δεν συμβαίνει το ίδιο στην Ευρώπη, τουλάχιστον όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση τών 27. Αν και τραυματίστηκε βαριά από την πανδημία και τις αναγκαστικά ενισχυμένες κρατικές παρεμβάσεις για τη διάσωση τών οικονομιών, παρ' όλα αυτά το νεοφιλελεύθερο δόγμα καταφέρνει να επιβιώνει. Στον πρώτο χρόνο τής πανδημίας, το αμερικανικό κράτος διέθεσε 5,3 τρισ. δολάρια για την άμεση στήριξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων που κινδύνευαν να κλείσουν. Την ίδια περίοδο, η Ευρωπαϊκή Ένωση, με μια οικονομία στα 3 /4 της αμερικανικής, διέθεσε στην αγορά το 1/5 τών αμερικανικών κονδυλίων. Μόλις 750 δισ. ευρώ!
Οι επιπτώσεις από την αρτηριοσκληρωτική εμμονή τών κυρίαρχων ευρωπαϊκών ελίτ με τον νεοφιλελευθερισμό είναι εκτεθειμένες σε κοινή θέα. «Γίναμε ο περίγελως τού κόσμου», ολοφύρονται Γερμανοί αξιωματούχοι στους Financial Times για τον εξευτελισμό τής χώρας τους, που πρόβαλε μέχρι χθες ως υπόδειγμα οργάνωσης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης τής πανδημίας. Πανικόβλητοι από το τρίτο κύμα, Μέρκελ και Μακρόν καταπίνουν τήν περηφάνεια τους και ζητούν από τον Πούτιν συμπαραγωγή και διάθεση τού ρωσικού εμβολίου Sputnik-V...
Αλλά εκεί που ο Ρηγκανισμός δεν ενταφιάζεται, αλλά γνωρίζει μια πραγματική «δεύτερη άνοιξη» είναι στην Ελλάδα τού Μητσοτάκη. Έτοιμοι να ειρωνευτούν κάθε ιδέα για εθνικοποίηση, επίταξη, αναδιανομή και δημόσια επένδυση ως συνώνυμα τής Βόρειας Κορέας, ο πρωθυπουργός και οι κορυφαίοι υπουργοί του εκμεταλλεύτηκαν τή συγκυρία τής πανδημίας και του εγκλεισμού, για να προωθήσουν σειρά αντεργατικών και αντισυνδικαλιστικών νόμων, που έφεραν τήν Ελλάδα στην τελευταία θέση μεταξύ τών 27 τής Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τις εργασιακές σχέσεις, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων.
Σ' αυτή τη λογική κινείται και το «Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης». Χρηματοδοτημένο από το ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, το κυβερνητικό πρόγραμμα δικαιώνει απολύτως τον ανατριχιαστικό του τίτλο «Ελλάδα 2.0». Πρόκειται πραγματικά για ένα πρόγραμμα «κοινωνικής μηχανικής», με βάση τις ιδέες Πισσαρίδη, όπου ο μεγάλος όγκος τών κονδυλίων κατευθύνεται όχι στις λαϊκές τάξεις, αλλά στους επιχειρηματικούς ομίλους...