Μάς έκλεισε μέσα με 300 κρούσματα και με 3.500 τόσα σκέφτεται να μάς βγάλει έξω!
"Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι κρίσιμη. Η μόνη λύση είναι η μεταφορά όλων τών πολιτών και τών δραστηριοτήτων σε εξωτερικούς χώρους, συντεταγμένα! Σχολεία, εργασία, κοινωνικές επαφές, λιανικό εμπόριο έξω ή σε συνεχώς αεριζόμενους χώρους με ανοιχτά παράθυρα. Ανοίξτε τήν εστίαση έξω. Επίσης, αναστολή όλων τών απαγορεύσεων στις μετακινήσεις, ώστε ο κόσμος να μοιραστεί σε πάρκα, για αναψυχή και άθληση. Βάλτε υποδομές σε πάρκα (μικροπωλητές με φαγητό, καφέ και τα λοιπά), ώστε να ενθαρρυνθεί ο κόσμος να μείνει πολλή ώρα έξω... Φορέστε πουλόβερ, μπουφάν, παλτά, ρούχα τού σκι και ό,τι άλλο χρειάζεται για να αντέξετε τό κρύο. Και φυσικά, μάσκα παντού και πάντα! Δεν βλέπω άλλη λύση»...
Αυτή είναι η «συνταγή» τού καθηγητή Δερμιτζάκη. Αυτή λέτε να άκουσε ο πρωθυπουργός και σκέφτεται λέει να "χαλαρώσει» τό σκληρό lockdown, το σκληρότερο στον κόσμο, που δεν απέδωσε τίποτα! Ή από τη «συνταγή» Δερμιτζάκη, αυτό που τού έδωσε τήν ιδέα τού «ανοίγματος" είναι τά «ρούχα τού σκι», καθ' ότι πήρε η Άνοιξη, να προλάβει τό χιόνι στα Τζουμέρκα, τόν έφαγε η κλεισούρα από την Ικαρία!
Το είχαμε πει από την αρχή. Αν υπάρχει δικαιολογία για την εξάπλωση τής πανδημίας, αυτή μόνο ο καπιταλισμός μπορεί να τήν προβάλει. Ο φρενήρης δυτικός καπιταλισμός! Οι καπιταλιστικές όμως χώρες τής Δύσης έχουν αποθέματα, οικονομικά (χρηματικά), παραγωγικά, θεσμικά, εμπειρία, πολυπληθές ανθρώπινο δυναμικό... Η Ελλάδα, τί σχέση μπορεί να έχει με όλ' αυτά;
Στo απώτατο γεωγραφικό άκρο τής γηραιάς ευρωπαϊκής ηπείρου, στο περιθώριο τού καπιταλιστικού και μετακαπιταλιστικού κόσμου, όπου όλα φθάνουν με καθυστέρηση εκτός απ’ αυτά που δεν χρειαζόμαστε, με περιορισμένες οικονομικές και πολιτισμικές συναλλαγές, γιατί να μην καταφέρει να ελέγξει στοιχειωδώς την πανδημία; Ενισχύοντας αμέσως τις δημόσιες δομές Υγείας και εφαρμόζοντας εξ αρχής εξειδικευμένα μέτρα, μια «συνταγή» Δερμιτζάκη. Το πρόωρο success story τής περασμένης Άνοιξης αποδείχτηκε μια αυταπάτη...
Αντίθετα, αυτό που έκανε, η ελληνική κυβέρνηση, ήταν να ισοπεδώσει με «οριζόντια μέτρα» τη χώρα, την παραγωγή, την κοινωνία, τη δημοκρατία, όχι μία, όχι δύο, τρεις φορές! Μόνο γι' αυτό ήταν ικανό το περιβόητο «επιτελικό κράτος» τού Μαξίμου. Γιατί λοιπόν η Ελλάδα να μην τα καταφέρει καλύτερα με την πανδημία;
Γιατί έχει μια κυβέρνηση παντελώς ανίκανη, έναν πρωθυπουργό που έπαιρνε και παίρνει αλλοπρόσαλλες αποφάσεις! Και το μόνο που τον ενδιέφερε δεν ήταν να κλείσει τούς πολίτες στα σπίτια τους, για να προφυλαχτούν από τον ιό. Αλλά για να προφυλαχτεί και να γλιτώσει ο ίδιος και η κυβέρνησή του, το κόμμα του από τις αντιδράσεις και την οργή τών πολιτών! Αντιδράσεις και οργή που θα εκδηλώνονταν, έτσι και αλλιώς, είτε με τον κορονοϊό είτε χωρίς τον κορονοϊό. Αφού «σημαντικές» αποφάσεις που πήρε ήταν άσχετες με την πανδημία, σαν αυτή για την πανεπιστημιακή αστυνομία και ένα σωρό άλλες.
Να ήρθε η ώρα, αν δεν είναι πλέον πολύ αργά, να λογικευτεί; Δεν το βλέπουμε...